tag:blogger.com,1999:blog-74830234709734093922023-11-16T07:45:03.532-03:00r. magnólia, 37Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.comBlogger30125tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-61328088501440844282014-11-21T07:22:00.001-02:002014-11-21T08:30:52.425-02:00Eva<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://38.media.tumblr.com/bf2afebd501162c03ed4d879219f6add/tumblr_nefihc52Xa1shmfbwo2_r1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://38.media.tumblr.com/bf2afebd501162c03ed4d879219f6add/tumblr_nefihc52Xa1shmfbwo2_r1_500.jpg" width="320" /></a></div>
Há alguns anos Eva esperava por esse momento. Finalmente, estava livre para fazer o que quisesse. A primeira coisa que escolheu, dentre as inúmeras ideias e desejos que perturbavam sua mente, foi viajar. Não tinha um destino específico, mas não o faria para conhecer novos lugares, muito menos para assistir a algum congresso. Viajava pelo simples fato de estar só, em um lugar desconhecido, sem nada de concreto a fazer – a não ser se manter com o pouco dinheiro que levara.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tinha comprado as passagens com seu próprio dinheiro, que juntara durante alguns meses dando aulas para crianças em uma escola de línguas. Chegara até ali sozinha, sem que ninguém precisasse pegar em sua mão e lhe guiar pelo meio turbulento da vida adulta. Afinal, não era tão difícil assim ser adulto. Dezenove anos não parecem lá essas coisas quando tudo o que você tem que fazer é ir às aulas e tirar boas notas.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nos últimos quatro anos só havia viajado de carro, com os pais; e raramente de ônibus, para visitar algum parente em alguma pequena cidade do interior. Também havia voado de avião, só uma vez. Sem contar as inúmeras – quase infinitas – viagens de uma hora que fazia de casa à escola, todos os dias. Nenhuma dessas viagens importava. Aquela, sim, era diferente: estava ali somente por sua vontade.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Poderia abrir o vidro, sentir o vento da estrada passando pelos seus cabelos soltos, ouvir o zumbido indistinto das árvores na margem da rodovia cantarolar em seus ouvidos. Podia, já dentro do ônibus, cercada de poucas outras pessoas que se aventuravam em uma viagem no meio da semana, observar tudo o que lhe fora borrado nos últimos anos. Imaginava se aqueles caros companheiros de ônibus também se sentiam felizes. Ou se apenas rumavam para reuniões de negócios, visitas de família, ou fugas da realidade.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ajeitando-se no assento, Eva olhou para o relógio: 20h16, piscavam os números sob a luz artificial que vinha do teto do ônibus. Sumindo no horizonte, o sol – que especialmente naquele dia parecia ter se atrasado – emitia os últimos raios sobre as nuvens, tornando tudo aquilo uma pequena e malfeita recriação de Into the Wild. Abrira ainda mais a janela, para sentir o vento que lhe fora negado em troca do conforto do ar-condicionado do carro dos pais.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O vento parecia correr mais rápido. Cada vez menos árvores, e mais borrões – com suas sombras alongadas ao infinito que Eva deixava para trás – passavam por seus olhos. Os fios finos de cabelo se embaralhavam e dançavam complacentes ao movimento do ar corrente. Mais rápido, o ônibus seguia rumo ao desconhecido, que poderia ser difícil e nada convencional, mas que só atiçava o desejo de viver e explorá-lo. O vento frio trazido pelo início da noite ardia-lhe os olhos, que começavam a lacrimejar. Fechou-os. Pela última vez. Abandonara aquela vida segura e já conhecida em busca de um propósito.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O vento era veloz. Em direção ao sol e a algo mais, o ônibus acelerava. Eva seguia, junto aos outros, pacientemente. Como se certa de que fizera tudo a seu alcance. Estavam rápidos. Talvez rápidos demais.</div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Texto escrito pelo meu amigo <a href="http://defenestreme.tumblr.com/">Lucas no blog dele,</a> baseado em sonhos reais</i></span></div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-69358329157588981132014-11-19T22:12:00.000-02:002014-11-21T08:27:53.308-02:0019 de novembro de 2014. 03:45am.<div class="MsoNormal">
19 de novembro de 2014. 03:45am.<br />
<br />
Querida Rua das Margaridas,<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="text-indent: 35.4pt;">Desde que fui embora eu acordo todo dia no mesmo horário. Sempre tomo banho e vou trabalhar sem reclamar. Saio do trabalho, vou pra sala do grupo
de teatro e durmo exatamente meia hora antes de correr pro estágio. Saio do estágio e
corro novamente, dessa vez para o restaurante, de onde sigo pra sala 204, disposta a passar as próximas
três horas ouvindo algum professor falar de qualquer assunto que não me interessa enquanto
meu estômago, pesado, reclama de ter que pegar o ônibus pra ir embora. Dou boa noite pros meus pais e durmo até começar tudo de novo.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
Não tenho feito (ou cogitado) nada de
errado, perigoso ou letal. <span style="text-indent: 35.4pt;">Meu mundo está tão "certo" que
não há nem como refletir acerca do tempo que não sobra pra perceber quão profunda é
a mediocridade em que resolvi ancorar o bote. </span><span style="text-indent: 35.4pt;">Eu até aceito de cara boa. Juro.</span><br />
<span style="text-indent: 35.4pt;"><br /></span>
<span style="text-indent: 35.4pt;">Não leio mais sobre literatura nem me interesso pela vida
das pessoas no ônibus ou pela dos meus amigos; não vejo novelas, não vou pra
baladas, não bebo, não fumo e não quero estar perto de ninguém, nem das pessoas que me aquecem o coração. Não ouço mais death metal e uso esmalte transparente nas mãos, pra mostrar respeito e polidez. E</span><span style="text-indent: 35.4pt;">sses dias inclusive me chamaram de conformada e eu me conformei. </span><span style="text-indent: 35.4pt;">É só cansaço
com um pouco de desânimo, me deixem viver em paz! Será que não entendem que eu estou em busca de ser alguém, de viver melhor?! Estou seguindo todas as regras...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
Tudo bem, confesso que ainda não sei
o que fazer da minha vida... Mas ao resto do mundo já digo o que querem ouvir, assim não me
deparo com minhas contradições e contenho qualquer faísca das, tão antigamente comuns, rebeliões dentro de mim. Estou em progresso. Já deixei de questionar, de
pesquisar, de ter curiosidade, de planejar e, adivinhe! De querer. <span style="text-indent: 35.4pt;">Não quero
nada. Não quero nem sair dessa situação que eu não quero permanecer. Está tudo nos conformes. Estou bem. Juro.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
Estou escrevendo,
mas não quero mais escrever. Mas não se preocupe, estou sendo responsável. <span style="text-indent: 35.4pt;">O problema é que parte de fazer a coisa certa é dizer a verdade aos poucos e somente a quem convém. E a</span><span style="text-indent: 35.4pt;"> única verdade em tudo isso, minha querida, é que, no fim das contas, eu já fui uma pessoa melhor.</span><br />
<span style="text-indent: 35.4pt;"><br /></span>
<span style="text-indent: 35.4pt;">Sinto sua falta como lhe faltam os girassóis.</span><br />
<span style="text-indent: 35.4pt;"><br /></span>
<span style="text-indent: 35.4pt;">Rua Magnólia.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-36854145712554225502013-12-06T00:50:00.002-02:002014-11-17T10:56:59.585-02:00rima pobre é coração de joão<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Era uma vez um poema esquecido</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">sobre um tal menino João</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">De seu feito imperfeito</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">cantam os menestréis mil canções</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">sobre a morte de seus corações</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Corações no plural pois os tinha por demais</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">era um pra amar Ana, outro pra Vitória</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">um pra guardar rancor</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">um quarto pra caber os amigos</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">nenhum espaço pra Glória</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">De tanto sofrer por infarto</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">João certa feita se viu exausto</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">um coração só já sofre demais</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">quatro por'certo é o puro holocausto</span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Em desatino vestiu-se de desespero</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">desvairado pegou uma faca trôpega</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">fincou-a no lado esquerdo às cegas</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">e bradou a quem conseguisse ouvir:</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">- meu peito hei de abrir</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">de lado a lado vou rasgar a pele</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">os nervos e as conveniências</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">quatro corações</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">não merecem condescendência</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">João da lei, João sem rei</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">abriu o peito à lâmina fria</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">aço gelado tal qual caricia</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">que moça alguma fizera um dia</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Cheio de coragem começou a mutilação</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">chegando enfim ao primeiro coração</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">direito de Ana, usucapião</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">esfaqueou-o num golpe só</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">brotaram de lá catorze rimas </span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">e uma peça velha de dominó</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Ao encontrar o de Vitória,</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">pagou a dívida, quitou a moratória</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">bastou dois golpes pra desobstruir</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Sentiu o sangue esvair e o peito inchar</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">já podia respirar sem se cobrar</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Partiu então para partir</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">em miúdas partes</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">o até então resistente.</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Coração rancoroso tem casca grossa</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">é preciso deixá-lo em farrapos</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">queimar os pedaços</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">afogá-los na fossa</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Foi preciso trabalho árduo</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">doce de leite e uma seresta</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">faca cega miocárdio amargurado</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">horas de tortura incessante por uma fresta</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Assim que se abriu saiu de lá um bicho papão</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">e origamis coloridos por nenhuma razão</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Quase satisfeito João não quis descansar</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">de quatro corações já fora a trinca</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">faltava apenas o de amigo</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">portanto pôs-se a escavar</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">O quarto coração era valente</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">difícil de achar</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Com o peito arregaçado, encharcado</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">pouco a pouco foi rompendo artérias</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">músculos e todo resto de matéria</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">O ultimo coração de João </span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">jazia agora em suas mãos</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Tinha um quê de imortal, aquele coração imoral</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">nem cem facadas abriram os ventrículos</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">nem mesmo os vitrais</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">João da lei se viu obrigado a ceder</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Rei mendigo, rei inimigo,</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">rei castigo, rei abrigo</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">se precisava de um coração que batia a pena</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">que fosse então o de amigo</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">sem martírio de poeta pobre</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">que ainda rima João com coração</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Encantado e perdido em profunda epifania</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">João começou a recosturar</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">o peito que fizera dilacerar</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Pegou as rimas e com ela deu os pontos</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">costurou poema por todo o corpo</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">A dívida paga aliviou a dor de cabeça</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">lavou o restinho do sangue da alma</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">e a vingança do karma</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Com os origamis fez ataduras,</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">arte, pra proteger de bicho papão</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">tem que ser forte, tecnologia do japão</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">E por destino quando se viu refeito</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">João tinha só um coração batendo no peito</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Pensou que não seria mais capaz de chorar</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">e tamanho foi o susto que levou ao perceber</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">que o que machucava</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">era exatamente o que restou</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">É que essa coisa de amor</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">não tem coração separado</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">instala onde pode e se acomoda</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">feito moda velha de viola.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">(</span><i style="font-size: small;">Esse poema foi escrito para meu amigo João que, numa das nossas conversas, achou que seria melhor, ter mais de um coração.</i><span style="font-size: x-small;">)</span></span></div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-75837474084164802372013-12-01T21:22:00.003-02:002014-11-21T08:32:04.475-02:00A nebulosa história do surpreendente invento do Dr. Angelus - que Deus o tenha!<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; font-size: small;">Já faz um bom tempo desde o acontecido, mas posso me lembrar com bastante clareza da peculiaridade daquele dia. Até hoje correm boatos sobre o incidente na casa do Dr. Angelus - que Deus o tenha! -, mas nenhum se aproxima do que aconteceu de verdade naquela tarde... Eu, bom, eu sei o que aconteceu. Eu estava lá. Eu vi tudo...</span></div>
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Como um mordomo exemplar, cheguei ao serviço a tempo de preparar e servir as torradas crocantes que o Dr. Angelus - que Deus o tenha! - tanto estimava em seu desjejum antes de seguir para o laboratório. Naquela manhã em especial ele negou o café da manhã, disse estar sem fome e comentou qualquer coisa ininteligível sobre uma grande descoberta que poderia mudar o rumo da humanidade antes de sair às pressas. Não me entendam mal, mas o Dr. Angelus - que Deus o tenha! - era um senhor um tanto quanto rechonchudo e tê-lo negando comida, ainda mais suas tão preciosas torradas, só poderia ser um tipo de mau presságio.</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Claro que fiquei intrigado com tamanha estranheza, mas sou um mordomo exemplar e não me deixei abalar, afinal, todo mundo tem direito de acordar ansioso com uma possível descoberta que poderia mudar o rumo da humanidade. Repetindo isso até me convencer continuei meu serviço até a hora do almoço, quando pus a mesa sem nem mesmo mensurar o tamanho do problema que me esperava.</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; font-size: small;">Tão apressado quanto saiu, o Dr. Angelus - que Deus o tenha! -, entrou em casa para o almoço. Pontualidade sempre foi sua característica mais notável, mas naquele dia em especial, como tinha que ser, ele apareceu três horas atrasado. E, se não bastassem dois maus presságios, ao chegar o Dr. não estava exatamente... Apresentável... Tinha roupas chamuscadas, cabelos desgrenhados e andava como se não tivesse percebido que lhe faltava um dos pés do sapato.</span></div>
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Fiquei curioso, claro, mas como bom mordomo que sou, não questionei sua falta de decoro, tampouco o volume coberto com uma toalha suja que ele carregava debaixo do braço, assim como não fiz perguntas quando ele soturnamente mandou que eu guardasse o almoço e logo em seguida subisse para seu escritório. Se o dia já indicava excentricidade, naquele momento ele se personificou estapafúrdio.</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Cedi aos encantos da minha curiosidade e, </span><i style="font-family: inherit;">oh, maldita curiosidade humana!</i><span style="font-family: inherit;">, tirei o almoço às pressas e subi para o escritório. O Dr. Angelus - que Deus o tenha! - sempre foi muito atencioso comigo e, não que eu goste de me gabar disso depois daquela tarde, sempre confiou bastante em mim. Creio que devido a isso ele me chamou por meu primeiro nome quando bati na porta. Sua voz embargada pediu que eu entrasse, sentasse e respirasse fundo três vezes, pois estaria prestes a ter minha vida mudada pela maior descoberta do século.</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">E devia mesmo ser a maior descoberta do século... Talvez a maior desde a descoberta do fogo! Uma pena que não pudemos apreciá-la por tempo suficiente... Não que eu goste de ficar revivendo os minutos pavorosos que passei após adentrar o escritório naquela tarde macabra e sinistra, mas não hei de ficar muito tempo nesse mundo e o papel sempre foi o melhor museu para os contadores de história.</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Assim que me sentei e respirei fundo como o Dr. Angelus - que Deus o tenha! - ordenou, ele segurou meus braços sob os da cadeira, olhou intensamente dentro dos meus olhos e disse com a voz sufocada pela expectativa: "Lhe apresento agora...". E foi nesse momento que o tempo congelou, como deve acontecer em toda história. No mesmo instante em que ele retirou a toalha de cima do embrulho que trouxera, o som de engrenagens começou apesar de não haver nenhum mecanismo visível. Fora o barulho misterioso e ensurdecedor, o invento brilhava tanto e era tão bem trabalhado que, naquela fração de segundo, só pude pensar no quão genial e artista era o Dr. Angelus - que Deus o tenha!</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Tão instantâneo quanto o barulho das engrenagens e tão inexplicável quanto as mesmas foi o momento em que o Dr se juntou aos outros grandes nomes do século. Assim que se aproximou do invento para completar a frase, seus olhos foram tomados por um brilho insano e ele saltou ao encontro de sua obra magnífica e nunca mais o vi ou ouvi falar dele. Nada de sangue, de pista ou explosão...</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span><br />
<br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Já faz alguns anos que espero aqui nessa sala, afinal, bom mordomo que sou, não me retiro sem que seja ordenado pelo patrão, mas lhes afirmo uma coisa: nada do que contam por ai na cidade se equipara ao que vivi naquela tarde. Nada chega aos pés do que aconteceu! E eu sei disso porque, bom, eu estava lá...</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">
</span>Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-1212437306621128772013-03-23T22:04:00.001-03:002014-11-20T07:47:37.718-02:00Ser ou não ser: eis a coisa questão<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Tinha um buraco no chão. Chamo de
buraco porque não sei ao certo o que era, mas tenho certeza que não era um
buraco propriamente dito, não daqueles que a gente costuma encontrar.
Assemelhava-se mais a uma mancha, só que não era uma mancha tipo as manchas que
costumamos ver, o que me faz duvidar se de fato o era. Talvez fosse uma
lasca... Se parecia mesmo com uma lasca, mas tinha bordas que davam noção de
profundidade e, pensando bem, não era uma lasca. Jamais teria como ser... Vai
ver era um buraco mesmo.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Só que não era fundo. Nem raso.
Nem aquilo que o delimitava eram bordas. Havia um jogo de cores e sombras pra
iludir, pra fingir ilhas num buraco que não é buraco, tampouco algo substancialmente
possível para ter ilhas. Talvez fosse nada, talvez fosse foice, fossa. Mas
sendo qualquer coisa nenhuma sei que o era de qualquer perspectiva. Olhando de
cima era, de baixo também, dos lados tentava enganar fingindo ser outra, mas
não conseguia, no fim continuava sendo. Eram todos; sem ser nenhum igual ao
outro.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Que poderia ser então? Um ponto
de interrogação num chão supostamente esclarecido; uma dúvida bem colocada
entre quatro cerâmicas; uma obra de arte... Quem sabe? Talvez não fosse nada
disso afinal. Não cheguei perto o suficiente pra saber se respirava, mas vai
ver a coisa tinha vida e saia correndo quando alguém chegava perto, deixando só
a marca de que um dia esteve ali. Provavelmente ela tinha histórias pra contar e anseios de ir pra algum lugar longe de toda monotonia. Ou vai ver não tinha vida e mesmo assim
corria pra se esconder de mim. Entendo que é compreensível que um ser que não
sei o que é tenha medo de seres que acham que sabem o que são.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Mas, se mancha, se lasca, se bicho, se
falha ou se obra de arte não importa, porque, independente do que fosse tinha forma de
ser e, aposto a própria coisa, que era. Parmênides e sua família que me desculpem, mas o ser
era e o não ser também, o buraco que não era buraco poderia ser o que quisesse, era livre! E por isso era um em outro, vários em um só.<span style="text-indent: 35.4pt;"> Só era, do jeito mais indecifrável de ser, u</span>ma coisa coisada, sem nome, que, poxa vida, que coisa!<span style="text-indent: 35.4pt;"> Ou talvez não fosse...
A propósito, nem sei mais se sei que estava lá. Vai ver nunca estive...</span></span></div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-55944816497015985172013-03-01T17:24:00.001-03:002014-11-01T08:47:24.987-02:00algodão doce<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Boa noite leitores que provavelmente não existem mais..!</span></div>
<span style="color: #444444; font-family: inherit; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="color: #444444; font-family: inherit; text-align: justify;">Tudo bem? O dia está claro ou nublado por ai? Porque infelizmente aqui nessa cidadezinha tá difícil saber o que anda mais desbotado... Entretanto isso não é motivo para tristeza, não é mesmo?! Afinal, como prometido, aqui estou eu! Sim! De volta outra vez!</span><br />
<span style="font-family: inherit;">
</span>
<span style="color: #444444; font-family: inherit; text-align: justify;">E para começar, na tentativa de melhorar o astral de qualquer um, eis que trago para compartilhar com a vossa senhoria um texto alheio às minhas mãos! Dessa vez a vítima é um dos meus autores independentes favoritos. Confesso que temos uma relação platônica muito intensa, li o blog dele inteirinho em alguns dias e fiz questão de procurar facebook, twitter, flickr e et ceteras sociais. Claro que apaixonei... Ficou curioso(a)? Então leia o texto que eu conto mais lá no final.</span><br />
<br />
<span style="font-family: inherit;">
</span><a href="http://25.media.tumblr.com/6bf81ee9c7eec8606b808d6bf87146df/tumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o1_250.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><span style="color: #444444; font-family: inherit;"></span></a>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggAbpIpVDE3zk8GovkLlG-zSGX4muhEryCItxqje7UX5fSWAcP4mGU3V00Xx6BUe_l8cMO8jnrSbIdRaEDwd4sjQR3L0ywc1K6Fvj6hUKzfXIoN4FcJ1Hyjm5IbZmYa5ihKfqpCzrBRb24/s1600/tumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o5_250.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #444444; font-family: inherit;"></span></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #a64d79; font-family: inherit;"><b>ALGODÃO DOCE</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><i>por Bruno Palma e Silva</i></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;"><br /></span>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Território perigoso é o da, digamos..., massa corpórea
feminina. Duvido que haja um homem na face da Terra - tirando-se cabeleireiros,
maquiadores e estilistas— que saiba como lidar com um assunto tão delicado.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhiDbY57KXi-ZZ6Q3D9fQr7ssGWarqbwk5tmsyknKbpvX7H7Zw8L6G-D-dk7VX4p-qfj3bSunQdcQhrtuoqaiPqcpeULAcMSG8I2T-maG47q73KuHPNhLlPMFgrOKF1HEE8wwINQIToyyTw8fFhKmAas2WnnWC2__2KdoIdwngdOuxhU2FRhz1zD9GuhRBC7AMZSaF0IJzpovrVggL1Qw" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://25.media.tumblr.com/6bf81ee9c7eec8606b808d6bf87146df/tumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o1_250.jpg" /></a><span style="color: #444444; font-family: inherit;"> É um belo dia de
verão e vocês decidem passear no parque. Sol, céu azul, cachorros e crianças de
bicicleta. Tudo corre muito bem até que você, na maior ingenuidade, só querendo
ser gentil, oferece um algodão doce, ou uma maçã do amor, ou uma Coca, sei lá.
Ficamos com o algodão doce, para o exemplo ficar bem dramático. Ela vai sair
com algo do tipo:<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> — Comecei regime
ontem.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> E, pronto, acabou
tudo. Você, meu amigo, acaba de armar para si mesmo uma cilada. Das grandes.
Das grandes mesmo.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">O sol se enfia atrás de alguma nuvem preta, o céu acinzenta,
o cachorro engasga com a bolinha e a criançada cai das bicicletas. Neste
momento você desejará que tivesse nascido surdo. Mas não, você não nasceu
surdo: ouviu muito bem e ela te olha, esperando um comentário. Você constrói um
diálogo imaginário em sua cabeça. Opção 1:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> — Ah, é? Que
legal!<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> — Que legal? Que
legal? Quer dizer que todo esse tempo você me achava gorda e não dizia nada? Eu
sabia: você não me ama do jeito que eu sou. Você tem vergonha de mim! Até
regime eu tenho que fazer para ver se você me aceita, seu cachorro!<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> Não, melhor não
responder assim. Ela estranha seu silêncio, logo você que estava tão falante
até cinco segundo atrás. Enquanto o vendedor pergunta se você vai querer mesmo
o algodão doce, você constrói um outro diálogo. Segunda opção:<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> — Regime pra quê?
Você está ótima!<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggAbpIpVDE3zk8GovkLlG-zSGX4muhEryCItxqje7UX5fSWAcP4mGU3V00Xx6BUe_l8cMO8jnrSbIdRaEDwd4sjQR3L0ywc1K6Fvj6hUKzfXIoN4FcJ1Hyjm5IbZmYa5ihKfqpCzrBRb24/s1600/tumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o5_250.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggAbpIpVDE3zk8GovkLlG-zSGX4muhEryCItxqje7UX5fSWAcP4mGU3V00Xx6BUe_l8cMO8jnrSbIdRaEDwd4sjQR3L0ywc1K6Fvj6hUKzfXIoN4FcJ1Hyjm5IbZmYa5ihKfqpCzrBRb24/s1600/tumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o5_250.jpg" /></a><span style="color: #444444; font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"> — Ótima? Eu estou
gorda! G-o-r-d-a! Mas pelo visto você quer que continue assim. Sim, porque você
se acha o meninão bonitão saradão e eu sou a gorda baranga mocréia. "Olha
como ele é bonzinho, levando a gorda para passear..." Você só pensa em
você, seu cachorro!</span></span></div>
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> Antes que ela
comece a chorar no seu diálogo imaginário, você parte rápido para outra
alternativa. O vendedor está esperando e ela começa a pensar que você talvez
seja autista, logo você que estava tão falante dez segundos atrás. Resposta
número três:<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> — Ah, mas vamos
comer um algodão doce, benzinho. Só hoje...<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> — Ah, é? Só hoje?
E você sabe quantas calorias tem num algodãozinho desses? Sabe? É uma máquina
de fazer gordas! Mas você não se preocupa comigo mesmo. Porque eu estou gorda e
você nem se incomoda. Mas se a vizinha engordar 50 gramas, você repara. Ah, se
repara! Seu cachorro!<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> O vendedor já
está impaciente. Ela pensa em chamar a APAE, que você deve ser autista mesmo.
Já se passaram quinze segundos: é agora ou nunca. Melhor que fosse nunca, mas
tem que ser agora. Dezesseis segundos. Só há uma saída: a pela tangente.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> Você aponta para
cima e sai correndo, a toda velocidade, atrás do elefante rosa que está caindo
do céu lá na outra esquina. Quer dizer, elefante não, que ela vai levar para o
lado pessoal: você corre atrás do bando de rinocerontes de pijama de bolinha lá
na outra esquina.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> É que, já que
você não nasceu surdo, é melhor passar por bobo, que o estrago é menor.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>***</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">E então? Gostaram? Eu fiquei super em dúvida de qual texto escolheria, gosto mesmo de todos!</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/166782_10151303334642901_1436202184_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/166782_10151303334642901_1436202184_n.jpg" width="200" /></a><span style="color: #444444; font-family: inherit;">Esse da foto ao lado é o Bruno Palma e Silva. Viu que cara de gente simpática?! Deve ser porque ele é designer gráfico, é de curitiba e logo logo será papai. Pessoas assim têm cara de ser gente boa...</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> Voltando ao assunto, se você se encanta com as pequenas coisas vai se identificar bastante com os textos, contos e crônicas do Bruno Palma. Eu escolhi esse porque é mais descontraído e bem divertido, mas se querem um conselho, dissequem o <a href="http://acepipesescritos.blogspot.com.br/">Acepipes Escritos</a> (que por sinal é o blog dele) e leiam todos!</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Mas, se por acaso você for uma pessoa forte e conseguir não ler todos leia pelo menos os pequenos capítulos do <a href="http://acepipesescritos.blogspot.com.br/search/label/zwkrshjist%C3%A3o">Zwkrshjistão</a>. Aliás, são tão bons que, pra ter uma noção, foram indicados pela UnB como texto para leitura de apoio na 3ª etapa do PAS (foi como fiquei conhecendo o trabalho dele...).</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #444444;">Agora que te fiz ter vontade de conhecer o resto do trabalho dele que tal dar uma olhada nas etcsociais?</span> <a href="https://twitter.com/brunopalma"><span style="color: #6fa8dc;">Aqui está o twitter dele</span></a>, <a href="https://www.facebook.com/palmaesilva"><span style="color: #0b5394;">aqui o facebook</span></a> e <span style="color: #a64d79;"><a href="http://www.flickr.com/photos/brunopalma">aqui a galeria do flickr</a>. </span><span style="color: #444444;">Eu tinha um link pro portifólio, mas perdi em algum lugar do histórico... Fica pra próxima.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Fico por aqui hoje lindos e lindas.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Beijos e Olwlhchkrasjia sz'ozsye!</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">(não entendeu? faça uma visitinha ao Zwkrshjistão ;D)</span></div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F25.media.tumblr.com%2F6bf81ee9c7eec8606b808d6bf87146df%2Ftumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o1_250.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhiDbY57KXi-ZZ6Q3D9fQr7ssGWarqbwk5tmsyknKbpvX7H7Zw8L6G-D-dk7VX4p-qfj3bSunQdcQhrtuoqaiPqcpeULAcMSG8I2T-maG47q73KuHPNhLlPMFgrOKF1HEE8wwINQIToyyTw8fFhKmAas2WnnWC2__2KdoIdwngdOuxhU2FRhz1zD9GuhRBC7AMZSaF0IJzpovrVggL1Qw" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F4.bp.blogspot.com%2F-f3DzFrLV3uI%2FUTEHzTpHAVI%2FAAAAAAAAAMs%2FM0G9J71LOD8%2Fs1600%2Ftumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o5_250.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggAbpIpVDE3zk8GovkLlG-zSGX4muhEryCItxqje7UX5fSWAcP4mGU3V00Xx6BUe_l8cMO8jnrSbIdRaEDwd4sjQR3L0ywc1K6Fvj6hUKzfXIoN4FcJ1Hyjm5IbZmYa5ihKfqpCzrBRb24/s1600/tumblr_miy8ccK8oT1re1vm9o5_250.jpg" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-46056833621489219922012-11-05T13:25:00.000-02:002014-11-01T08:12:23.839-02:00[Crônica] Vou de Mercedes com motorista e acompanhanteDecidi escrever esse texto porque fiquei indignado com
a falta de conhecimento das pessoas sobre quanto é ruim andar de ônibus. Em
contraposição a um recente post da Juliana aqui no blog dessa vez não vou falar das vantagens de pegar um transporte lotado todos os
dias, e sim das suas desvantagens.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLW9UWPL391cHkT47mPT9PMjTRvRII1bUPWAGvbrrMNM81F1JVD9fn2X3r49EVLRAGjeWl6yMW2w33fb6_ZuWAV1-lLxaC-BeajroRnHFy_-DrCGkFInVbxUVU2lFHO5n5hKtSnXr0Gu_y/s1600/onibus_cartum_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="background-color: black; color: #444444; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLW9UWPL391cHkT47mPT9PMjTRvRII1bUPWAGvbrrMNM81F1JVD9fn2X3r49EVLRAGjeWl6yMW2w33fb6_ZuWAV1-lLxaC-BeajroRnHFy_-DrCGkFInVbxUVU2lFHO5n5hKtSnXr0Gu_y/s1600/onibus_cartum_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLW9UWPL391cHkT47mPT9PMjTRvRII1bUPWAGvbrrMNM81F1JVD9fn2X3r49EVLRAGjeWl6yMW2w33fb6_ZuWAV1-lLxaC-BeajroRnHFy_-DrCGkFInVbxUVU2lFHO5n5hKtSnXr0Gu_y/s1600/onibus_cartum_.jpg" height="228" width="320" /></a></div>
Estava na porta de um colégio ontem depois de fazer aquela irritante/inútil prova no ENEM, e ouvi uma garota de uns 18 anos reclamando com a amiga:<br />
<br />
<div>
- Nossa meu pai já tá atrasado 10 minutos! Será que ele não sabe chegar no horário não?!<br />
<br />
Fiquei triste (pra não ter que utilizar palavras de baixo calão) ao ouvir aquilo. Não por ela falar mal do pai, mas por saber que existem pessoas no mundo que não sabem o que é andar de ônibus. Por isso resolvi mostrar-lhes o que realmente é sofrer com transporte público. Todos seus problemas e dificuldades começam no ponto de ônibus (ou ‘busu’ para os íntimos).<br />
<a name='more'></a></div>
<div>
<br />
Sempre vai ter uma moça chata pra vir falar sobre o tempo. Está fazendo aquele sol de fritar ovo, e ela vem com um “Será que vai chover?”. Poxa vida, considero isso um pleonasmo pior que entrar pra dentro. Quando você finalmente avista o ônibus virando naquela esquina lá na frente já começa agradecer por ter sido salvo de mais perguntas do tipo “Pra onde está indo?”. Você faz sinal para o motorista parar e... Ele não para. E você fica lá com aquela mão suspensa no ar com cara de “Ah, nem queria ir mesmo!”.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Depois de esperar mais 30 minutos, você consegue finalmente pegar o ônibus. Se tiver sorte irá receber um ‘Bom dia’ do cobrador, caminhar facilmente até o fundo do ‘busão’ e sentar sem ninguém do seu lado pedindo o lugar. Mas ao andar de ônibus você nunca estará com sorte... Você se esmaga entre a porta e a bunda de outra pessoa para conseguir entrar no veículo. Depois de uns 3 minutos naquele lugar desconfortável você consegue se esgueirar locomover até o cobrador. Lembra-se do ‘bom dia’? Esqueça! Ele vai te olhar com aquela cara de ‘passa logo moleque’ e se recusar a lhe entregar o troco todo.<br />
<br />
Depois de ter pagado a passagem – que por sinal é mais cara que o ingresso para o show do Michael Jackson ressuscitado – você procura o melhor lugar para se acomodar. Bancos? Nem pensar. Quem anda de ônibus só senta se for o cobrador/ motorista ou se bater em um deles. O melhor é correr pro ‘fundão’ porque lá quase ninguém consegue chegar pra te encher o saco.<br />
<br />
Se não conseguiu chegar até o fundo, amigo... Sinto em lhe dizer que você se lascou. Terá uma mulher do seu lado contando a uma amiga um caso de uma tia que casou com um cara que trabalhava na loja ‘tal’ e que a traiu com a vizinha. Vai ter um homem suado e fedido do seu lado com aquela coisa que ele chama de braço passando perto do seu nariz. Ah, sem contar naquele menininho catarrento sentado perto da janela que fica comendo um salgadinho mais fedido que o braço do homem. Ô vida... <br />
<br />
Como tudo pode ficar pior... Uma mulher vai querer puxar assunto com você. Vai te perguntar onde estuda, aonde mora, vai lhe contar mais uma das historias de ‘tias traídas’ e perguntar qual a cor do cavalo branco de Napoleão (ok, esse última parte eu inventei). Numa hora dessa só há uma coisa a fazer: concorde com tudo que ela disser e se segure para não dizer: eu não quero conversar, por***.<br />
Para piorar ainda mais a situação terá um bus DJ lá no fundo do ônibus ouvindo funk em um celular da Nokia que está pendurado em uma bolsinha de pescoço rosa e com lacinho. E esse mesmo cara estará sempre com uma blusa de moletom dois números maiores do que o tamanho que ele realmente usa, um gorrinho para esconder o cabelo que ele não penteou e balançando a cabeça pra baixo e para cima igual lagarto tomando sol. <br />
<br />
Chega de sofrimento! É hora de descer do ‘busu’. Você puxa a cordinha e (se ela não arrebentar na sua mão) torce para que o motorista do ônibus pare. Agora é a última prova do seu teste de sobrevivência em um transporte coletivo. Você está a 3 metros da porta com 39 pessoas entre você e o ar puro do lado de fora. <br />
Naqueles 10 segundos que o motorista espera no ponto você: passa por uma velhinha que carrega banana da feira, pula sobre três emos que estavam na sua frente, desvia de cinco pares de mãos que gesticulavam freneticamente e finalmente começa a sair pela porta que...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Fecha na sua mão!<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">(O objetivo desta crônica é trazer um texto divertido aos leitores do blog. Não houve intenção de denegrir a imagem de nenhum grupo social nem de descriminá-los.)</span></div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-hWTAImqqMAY%2FUJfWaP_CCSI%2FAAAAAAAAAKs%2FPIy9Ro33KaE%2Fs1600%2Fonibus_cartum_.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLW9UWPL391cHkT47mPT9PMjTRvRII1bUPWAGvbrrMNM81F1JVD9fn2X3r49EVLRAGjeWl6yMW2w33fb6_ZuWAV1-lLxaC-BeajroRnHFy_-DrCGkFInVbxUVU2lFHO5n5hKtSnXr0Gu_y/s1600/onibus_cartum_.jpg" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-73382752503698241652012-11-02T19:44:00.002-02:002014-11-01T08:27:37.446-02:00Novo meme e velho pedido de desculpas<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Vamos começar pelo pedido de desculpas.<br />
Acho que já dá pra ter uma noção do que se trata não é? Sei que não tenho postado no blog... Mas, se lembram quando falei que passei no vestibular e por isso teria mais tempo livre? <br />
Então, as coisas não tem sido simples e fazer a bendita matricula está dando mais trabalho do que ser aprovada. Fora estou tendo que continuar indo ao colégio e frequentar o tal do ensino médio, o que já tira boa parte do meu tempo inútil.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://media-cache-ec0.pinimg.com/736x/37/8a/44/378a445020743408715c4111ffb81ada.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://media-cache-ec0.pinimg.com/736x/37/8a/44/378a445020743408715c4111ffb81ada.jpg" height="320" width="213" /></a></div>
<div>
<br />
Sem contar a quantidade de coisas que desandou esses dias... Mas são detalhes... Enfim, já tenho alguns posts preparados pra esta semana, animem-se (ou não!).<br />
<br />
No mais, espero que entendam e não deixem de passar por aqui...<br />
<br />
Então, vamos ao que viemos!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #3d85c6;">11 COISAS SOBRE MIM</span></b></div>
<br />
Fui indicada pela Marily, do blog <a href="http://aquela-garota-doida.blogspot.com.br/">M de Maluca</a>, que é uma fofa, pra responder a esse meme. Eis que adoro essas brincadeiras de blog, então ai vão as regras:<br />
<ul>
<li>Cada pessoa tageada tem que marcar também 11 pessoas do blog dela e fazer as mesmas perguntas que eu colocar aqui. </li>
<li>E depois tem que avisar as pessoas que você tem Tag para elas. </li>
<li>E, claro, avisar no seu tag resposta quem te tageou ok ? <a name='more'></a></li>
</ul>
<div>
<b>11 coisinhas sobre mim:</b><br />
<b><br /></b></div>
1. Sofro por antecipação<br />
2. Tenho problemas em aceitar conceitos<br />
3. Sou cheia de dúvidas a respeito da decisão que tomei ao colocar Direito no vestibular<br />
4. Meu signo é gêmeos e me define bem a parte que diz sobre mudar de opinião facilmente<br />
5. Acho difícil/quase impossível escrever quando estou feliz<br />
6. Quero fazer um outro furo na orelha, mas a ideia da dor me impede<br />
7. Já tive uma "banda" de RBD quando era modinha (sim ~me jogando~)<br />
8. Não ligo muito para o que falam de mim, mas quando falam dos meus amigos compro briga<br />
9. Faço 2 anos e 3 meses de namoro no domingo<br />
10. Adoro meu cabelo longo, mas prefiro ele curto. Por isso logo logo passarei a tesoura<br />
11. Sofro com enxaqueca<br />
<br />
<b>Perguntas e Respostas:</b><br />
<br />
1 - Qual a sua maior conquista?<br />
Ter passado no vestibular (?!) Bem, não sei ao certo qual é... Se é que tenho alguma...<br />
<br />
2 - Você é viciada em quê?<br />
Livros. Livros, livros, livros e mais livros para todo lado.<br />
<br />
3 - Qual o seu lugar favorito?<br />
Qualquer um na companhia das pessoas que eu gosto.<br />
<br />
4 - O que não pode faltar na sua bolsa?<br />
Meu celular e batom. Nunca saio sem ter um batom...<br />
<br />
5 - Qual a sua roupa favorita?<br />
Uma que seja fácil de mudar de ambiente e me deixe livre pra agir como quiser. "Nada de incômodo" é minha politica em relação a roupas.<br />
<br />
6 - Você gosta de algum livro? Qual?<br />
Gosto de muitos livros. Acho que As Vantagens de Ser Invisível é meu atual favorito.<br />
<br />
7 - O que você planeja para o seu futuro?<br />
Escrever profissionalmente, ter uma família com filhos e viajar pra todos os cantos desse nosso mundo que tecnicamente não tem cantos.<br />
<br />
8 - O que você planeja para 2013?<br />
Planejo manter o blog e o emprego, começar a escrever pra algum lugar e me dar bem na faculdade.<br />
<br />
9 - Você tem alguma música preferida? Qual?<br />
Elas mudam sempre. Essa semana é Mapa Mundi, do Thiago Phetit<br />
<br />
10 - Essa música te lembra alguém? Quem?<br />
Me lembra de coisas que passaram e pessoas que fizeram o mesmo.<br />
<br />
11 - Você não pode sair sem salto ou sapatilha?<br />
Prefiro assumir minha "pequenez" e usar sapatilha, principalmente no dia a dia. Mas quando a ocasião é mais formal prefiro salto.<br />
<br /></div>
<div>
<b>Os indicados pra fazer o mesmo são:</b> <a href="http://navirj.blogspot.com.br/">Nadia</a> - <a href="http://palavrasdeumlivro.blogspot.com.br/">Yara Andrade</a> - <a href="http://pitadadecultura.blogspot.com.br/">Gabriela Amoroso</a> - <a href="http://prologando.blogspot.com.br/">Samantha Araujo</a> - <a href="http://atravessandohistorias.blogspot.com.br/">Helena</a> - <a href="http://livro-apaixonado.blogspot.com.br/">Emily</a> - <a href="http://resenhascompan.blogspot.com.br/">Pan</a> - <a href="http://estoulendoo.blogspot.com.br/">Ane</a> - <a href="http://entrepaginasesonhos.blogspot.com.br/">Joyce Gadiolli</a> - <a href="http://anonimadavoz.blogspot.com.br/">Sarah</a> - <a href="http://www.universeforwords.com/">Coral</a><br />
Indiquei esses sem conceito especifico nenhum, por isso acho que quem mais quiser fazer, faça!<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
Espero que tenham gostado e deem uma passadinha por aqui sempre.</div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-29221272992825999042012-10-21T19:46:00.001-02:002014-11-01T08:29:09.662-02:00[Resenha] A Guardiã da Minha Irmã<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.omelete.com.br/static/uploads/conteudo/fotos/guardia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://www.omelete.com.br/static/uploads/conteudo/fotos/guardia.jpg" height="320" width="216" /></span></a></div>
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 20px;"><span style="color: #073763; font-family: inherit;">"Eu me dou conta de que nós nunca temos filhos, apenas os recebemos. E às vezes não é por tanto tempo quanto esperávamos ou desejávamos. Mas ainda é muito melhor do que nunca ter tido esses filhos."</span></span></blockquote>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 20px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Nome oficial: </b>My Sister's Keeper</span></span></div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 20px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Autora: </b>Jodi Picoult</span></span></div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 20px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Editora:</b> Verus</span></span></div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="line-height: 20px;"><b>Sinopse:</b> </span>Anna não está doente, mas parece estar. Aos treze anos, já
passou por inúmeras cirurgias, transfusões de sangue e internações, para que sua
irmã mais velha, Kate, possa combater a agressiva leucemia que a castiga desde
pequena. Concebida por fertilização in vitro para ser uma doadora de medula
óssea perfeitamente compatível com a irmã, Anna nunca questionou seu papel, até
agora. Como a maioria dos adolescentes, ela está começando a buscar sua
verdadeira identidade. Mas, ao contrário da maioria dos adolescentes, ela
sempre foi definida em função de sua irmã. Até o dia em que Anna toma uma
decisão que para grande parte das pessoas seria inconcebível, que vai destroçar
sua família e trazer consequências fatais para a irmã que ela tanto ama. A
guardiã da minha irmã é um livro provocativo que retrata difíceis escolhas de
uma família dilacerada por uma doença - mas, acima de tudo, é a história de pessoas
que lutam com todas as forças por aqueles que amam.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;"><b>A gente não ama uma pessoa porque ela é perfeita, ama apesar
de ela não ser.</b></span></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Comecei o livro sabendo que ele
tinha dado origem ao filme Uma Prova de Amor, um daqueles que quando
chega no final você (ou pelo menos eu) está grogue de tanto chorar. Tinha
prometido que não veria esse filme de novo, a história era dolorosa demais...
Mas não resisti ao livro que, por incrível que pareça, consegue ser ainda mais
brutal.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">A história não é sobre um câncer, tampouco sobre a doação de um rim ou incêndios ou galáxias, mas tem tudo a ver com isso! São nossas escolhas que a autora aborda em sua obra. As escolhas e, obviamente, suas consequências na vida das pessoas que amamos.</span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">“Talvez o que somos não seja definido pelo que fazemos, mas
pelo que somos capazes de fazer quando menos esperamos.”</span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Você tem uma irmã ou um irmão? Caso tenha, pense neles. Caso não, pense em seus pais. Você os ama? E se eles estivessem à beira da morte? Você seria capaz de qualquer coisa pela vida deles?</span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Até mesmo abrir mão da sua? </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Até mesmo deixá-los abrir mão da deles?</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"> </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Agora, se você é pai ou mãe, até onde iria pela vida de sua criança? É possível ser sempre racional quando se trata de filhos?</span></div>
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="text-indent: 35.4pt;"> </span><span style="text-indent: 35.4pt;">Talvez pensemos que iríamos ao fim do mundo por aqueles que amamos e, de fato, talvez fossemos... Mas será que a pessoa a quem estamos desesperadamente tentando salvar quer ser salva?! </span><span style="text-indent: 35.4pt;"> </span><span style="text-indent: 35.4pt;">Pensando do fundo do coração, será que é certo determinarmos o destino de alguém com base nos nossos próprios interesses, por mais nobres que sejam?</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">É isto que a autora tenta fazer: explorar os limites do certo e do necessário... Mostrar que estamos </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">sujeitos a agir de acordo com nossos conceitos éticos e morais</span></div>
</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">"Na minha vida, no entanto, o prédio estava pegando fogo, uma
das minhas filhas estava lá dentro...e a única oportunidade de salvá-la era
mandar minha outra filha, porque ela era a única que sabia o caminho. Eu sabia
que estava correndo um risco? Claro. Eu sabia que talvez isso significasse perder as duas? Sim. Eu
entendia que talvez não fosse justo pedir que ela fizesse isso? Sem dúvida. Mas
eu também sabia que era a única chance de ficar com as duas. Foi legal? Foi
moral? Foi uma loucura,uma tolice,uma crueldade? Não sei. Mas sei que foi o
certo."</span></div>
</blockquote>
</div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Abordando esses dilemas e contando com personagens bem estruturadas e desenvolvidas, cenários que passam veracidade, informações médicas, processos judiciais e lindas histórias de amor Jodi Picoult envolve o leitor em uma narrativa bastante peculiar. </span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Mantendo o foco narrativo em 1ª pessoa ela alterna os narradores entre as personagens principais, facilitando assim nossa compreensão da história em vários pontos de vista, o que, pessoalmente, gosto muito. </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Entretanto, isso apenas torna mais difícil decidir quem está certo. Mas, talvez, nenhum de nós estejamos mesmo...</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Em A Guardiã de Minha Irmã, Kate sofre de um tipo raro de leucemia desde seus dois anos de idade e isso mobiliza sua família desde então, que está disposta a qualquer método de manter sua filha viva por mais alguns dias. É numa dessas tentativas que surge Anna, uma filha do casal que foi c</span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">oncebida por fertilização in vitro para ser uma doadora de medula óssea perfeitamente compatível com a irmã, ou seja, feita sobre medida pra se ajustar a qualquer necessidade da irmã.</span></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><span style="font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Cegamente os pais (Brian e Sara) lutam pela vida de Kate, mas, quem, tendo um um dos filhos à beira da morte, se lembraria de que prometeu ao outro que o levaria para andar de skate? Ou se preocuparia com os amigos que ele tem feito? Tudo simplesmente deixa de ser "tão importante se comparado a..."</span></div>
<span style="font-family: inherit;">
</span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">"Pela
primeira vez na vida, começo a entender como um pai pode bater no filho - é
porque você pode olhar nos olhos dele e ver um reflexo de si mesmo que desejava
não ter visto."</span></span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666;">Em meio a tantas preocupações eles acabam por deixar de lado Anna e Jesse, que crescem tendo que entender o mundo da melhor forma que conseguirem, boa parte do tempo sozinhos. Jesse se rebelou, fugiu para as drogas, para o crime, para as loucuras desenfreadas, enquanto Anna sempre foi o escape, a salvadora. Sempre que havia uma recaída de Kate, ou a necessidade da doação de algum tipo de célula, Anna era "solicitada" à mesa de cirurgia.</span></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">"Como alguém passa a pensar que, já que não pode salvar,
precisa destruir? E você deve culpá-lo, ou deve culpar os pais, que deveriam
tê-lo ensinado que não é assim?”</span></div>
</blockquote>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Cansada disso e motivada por razões que o leitor vai se perguntar por muito tempo, Anna resolve contratar um advogado (Campbel Alexander) para representá-la frente a um processo de emancipação médica. No meio disso tudo surge a curadora ad litem Julia, que vai ajudar o juiz a decidir o que fazer em relação à Anna e, coincidentemente tem um passado tumultuado com Campbel. O romance deles é bem confuso, mas com direito a risos e xingamentos, ou seja, é maravilhoso.</span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">E assim a história vai se desenrolando de formas inusitadas, surpreendendo o leitor e gerando nele um complexo de emoções de todas as espécies, da tristeza à euforia.</span></div>
</div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">A dosagem de informação é instigante! A resposta estará sempre no capitulo seguinte, te fazendo querer ler ainda mais. E</span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">xceto quando chega no final, que tudo acontece muito rápido, mas ao mesmo tempo parece que o tempo não passa. É agoniante...</span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Aliás, o final... Ai aquele final... Não pense que se você viu o filme o livro vai perder a graça, porque não vai! É apenas uma adaptação cinematográfica e, adaptações não são os melhores exemplos de fidelidade. Me julguem, mas prefiro o final do filme. Chorei demais em ambos, mas o do livro é excruciante...</span></div>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">"Se você pegar cada lembrança, cada momento, e colocá-los um
ao lado do outro, eles se estenderão até o infinito"</span></div>
</blockquote>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;">Se ficou com vontade de ler, só uma dica: deixe seus preconceitos de lado enquanto passa as páginas, porque a história com certeza te provocará raiva, inconformidade e indignação. </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;">É impossível não julgá-los e não achar que todos têm razão. Tudo que eu mais queria era que eles conseguissem com que Anna tivesse sua emancipação, que Sara conquistasse a cura de sua filha, que Jesse começasse a se ver como parte essencial da família, que Julia e Campbel se explicassem, que Kate vivesse e que Brian tivesse o direito de aproveitar seus três filhos igualmente... Que desse tudo certo pra todo mundo</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666;">Infelizmente, é como disse John Green: a vida não é uma fábrica de realização de desejos...</span></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">“Não é justo, mas Kate sabe disso. Não é preciso uma vida
longa para saber que raramente conseguimos aquilo que merecemos.”</span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;">Posso dizer que é um dos livros mais lindos que li. Não lerei novamente porque sei que iria chorar do mesmo tanto ou até mais... Mas se você gosta de histórias fortes, leia! Se gosta de livros que levem a reflexões, leia! Se gosta de histórias de luta e força de vontade, leia! Gosta de romances? Leia também... Se você não gosta de ler, leia!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;">Só não deixe que essa história maravilhosa fique fora da sua watchlist, garanto que não vai se arrepender! Como incentivo, veja o trailer do filme inspirado no livro:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;"><br /></span>
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/2Wqk4Cljw1c?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;">Espero que tenham gostado.</span></span></span></div>
<br /></div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-18882767783378698372012-10-17T19:03:00.001-03:002014-11-01T08:44:15.955-02:00[Resenha] O Vendedor de Armas<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://catalisecritica.files.wordpress.com/2011/05/o_vendedor.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://catalisecritica.files.wordpress.com/2011/05/o_vendedor.jpg" height="320" width="223" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<span style="color: #e69138;">“A dor é um evento. Ela acontece com você, e você lida com ela da melhor maneira possível.”</span></blockquote>
<b>Nome oficial:</b> The Guns Seller<br />
<b>Autor:</b> Hugh Laurie<br />
<b>Editora</b>: Planeta<br />
<b>Sinopse: </b>Quando Thomas Lang, ex-militar de elite recebe uma proposta de 100 mil dólares para assassinar um empresário norte-americano, ele decide, imediatamente, alertar a suposta vítima - uma boa ação que não ficará impune. Em questão de horas Lang terá de se defender com uma estátua de Buda, jogar cartas com bilionários impiedosos e colocar sua vida (entre outras coisas) nas mãos de muitas mulheres fatais, enquanto tenta salvar uma linda moça e impedir um banho de sangue mundial.<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #e69138;">Sarcástico, ácido e eletrizante, mas agora imagine que você precisa quebrar o braço de alguém...</span></b><br />
<br />
<div>
<a name='more'></a><div>
<div style="text-align: justify;">
Quando comecei a ler ‘O Vendedor de Armas’ não esperava muita coisa, achei que seria só mais um daqueles romances policiais com um pouco de ação (e façanhas impossíveis), escrito de maneira simples e direta, sem nada muito complexo. Mas felizmente me surpreendi com Hugh Laurie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A história começa a ser narrada em primeira pessoa e assim termina, o que particularmente me agrada. Já na primeira página de ‘OVdA’ o leitor mergulha em uma briga (ou luta, se preferir) entre o protagonista Thomas Lang e o segurança particular de Alexander Woolf, um empresário estadunidense que, ao longo do livro, se mostrará muito mais que isso.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bem resumidamente a história se trata de uma conspiração de um grupo renegado da CIA tentando vender uma nova tecnologia de guerra, mais veloz, potente e destrutiva. Porém, para que tal tecnologia seja vendida é necessário que ela se mostre útil. Então, Lang é contratado para cometer um atentado terrorista para que o governo dos EUA mostre a nova arma e arrecade com sua venda.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Não preciso descrever muito a história, basta dizer que ela pode ser facilmente comparada a um daqueles filmes de ação (que passam no Domingo Maior e você nunca consegue ficar acordado pra assistir). Densa, rápida, bem montada e perfeitamente elaborada, digna de um filme de Hollywood.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #e69138;">“Mudando agora para a parte lateral, descobrimos que as orelhas de Rayner foram, há muito tempo, arrancadas com mordidas e depois colocadas de volta, porque a esquerda só podia estar de cabeça para baixo, ou talvez do avesso, ou algo que fizesse você olhar para ela um longo tempo até pensar “ah, é uma orelha” </span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
Lang é um londrino fumante, que leva uma vida consideravelmente miserável, e com um senso de humor questionável e irônico. Já era de se imaginar, afinal, escrito por Hugh Lauren... Enfim, ao longo da obra, Lang se envolve com Sarah Woolf – filha de Alexander Woolf – revelando assim um ‘pequeno’ romance motivador para Thomas. Também merece destaque Solomon, um... (procurando definição exata)... um ‘alguma-coisa’ que sabe tudo da vida de Lang e parece ser seu melhor amigo.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘O Vendedor de Armas’ ganhou destaque na minha lista de “Lidos” por ser um livro diferente. Não é aquele livro que só te conta uma história. Hugh soube muito bem prender a atenção do leitor, não somente na trama, mas em seus comentários e opiniões frequentes ao longo do livro. A ironia talvez tenha sido o que mais marcou minha leitura (e com certeza marcará a sua também). HL é tão sarcástico em certos momentos que o leitor tem que ler e reler para saber o que realmente está escrito.</div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #e69138;">“Vi 26 igrejas, 14 galerias e museus e uma casa de ópera – onde o menino Mozart encenou sua primeira performance de Don Giovanni – oito teatros e um McDonald’s. Um dos lugares descritos acima tinha um fila gigante na frente”</span> </div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
Outra coisa muito interessante e descontraída na forma do autor escrever é a apresentação do tema que será abordado expondo a opinião de Lang. Calma, eu explico. Se Hugh irá descrever uma cidade na qual Lang vai se hospedar, o autor faz uma análise (ironicamente crítica) deixando claro seu ponto de vista sobre a cidade. Isso faz o leitor se aproximar do protagonista, e assim vem aquela relação de amor ou ódio. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Como já disse, a obra pode ser facilmente adaptada para o cinema, porque assim como nos filmes, ‘OVdA’ é dividido em 2 partes (sim, essa divisão realmente acontece). A primeira mostra quem é o personagem principal, porque ele está fazendo isso tudo e o que ele tem de fazer. Já na segunda parte as coisas melhoram. Lang se junta a alguns outros terroristas (isso mesmo! Leia o livro e você entenderá) e começam a colocar os planos em ação para ‘salvar o mundo’. Novamente, mais ironia...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bom, adaptações a parte, o livro é muito bom. Porém, algo negativo me chamou a atenção. Os erros de português são frequentes na obra. Não são aqueles erros grotescos, mas estão lá, e merecem atenção por parte da Editora Planeta. Alguns ‘typos’ como escrever ‘ms’ ao invés de ‘mas’, usar ‘dois-pontos’ no lugar de ‘ponto e vírgula’ e grafar Gun’s and Roses incomodam leitores mais exigentes. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ah, já ia me esquecendo de mencionar uma coisa que, a princípio, você que vai ler o livro pode estranhar: não há diálogos que se iniciem com travessão. Sim, isso mesmo, todos diálogos estão entre aspas (“desse jeito”). Não é nada que atrapalhe a leitura, mas te força a reler algumas coisas para ter certeza se aquilo é uma fala ou um pensamento divagante de Hugh. </div>
<blockquote class="tr_bq">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #e69138;">“Morte e desastre estão sobre nossos ombros a cada segundo de nossas vidas, tentando no acertar. A maior parte do tempo ele erram. Muitos quilômetros sem uma colisão central. Muitos vírus passam por nosso corpo sem nos atacar. Muitos pianos caem um minuto depois de você ter passado. Ou um mês depois, não faz diferença.</span></div>
<span style="color: #e69138;"><div style="text-align: justify;">
Então, a menos que a gente se ajoelhe e agradeça a cada vez que um desastre não nos acerta, também não faz sentido reclamar quando ele acerta. Nós ou qualquer outra pessoa. Porque não estamos comparando ele com nada.</div>
<div style="text-align: justify;">
E, de qualquer forma, estamos todos mortos, ou nem nascemos, e toda a vida é na verdade um sonho.”</div>
</span></blockquote>
</div>
<div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"> </span>Enfim, achei o livro digno de uma resenha (senão não estaria escrevendo essa), o que significa que foi bem escrito e que me agradou. Não apenas agradou como também me fez rir sozinho muitas vezes. Se está na sua lista de livros a serem lidos, leia. Caso não, pense a respeito. Se ficou com vontade de ler ou de pelo menos saber como é, vou deixar a seguir dois links para download: <a href="http://cdef.com.br/julianna/capitulos/O%20vendedor%20de%20armas.pdf">Primeiro capítulo (em português)</a> e <a href="http://www.4shared.com/office/AOgmq_BZ/The_Gun_Seller_by_Hugh_Laurie.html">Livro completo (em inglês)</a></div>
</div>
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: justify;">
Bem, espero que tenham gostado,</div>
</div>
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: justify;">
Lucas M.</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-84784080789206658822012-10-17T00:59:00.002-03:002014-11-01T08:39:46.435-02:00Desnecessário<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Desnecessário.</b> Adjetivo. É quando você está com fome, vai até a geladeira e ela está vazia. Completamente vazia. Absurdamente vazia. Até a água, que deveria estar gelada, ainda está natural.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Aí você decide ir à venda da esquina. Mas deixou a carteira no quarto, no primeiro andar. Você sobe. Pega a carteira, desce as escadas e vai até a porta. E descobre que as chaves também estavam ano quarto. Aí você sobe. Novamente. Pega as malditas chaves e desce, de novo, as escadas. Quando abre a porta, vê a venda sendo fechada. Você corre. Estoura a sandália, pragueja, mas continua correndo, senão vai ficar com fome. O pé dói, mas a fome é maior. Corre, corre, corre... E chega. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O dono da venda olha pra você e segura a porta no meio do caminho. Você explica que quer comprar pouca coisa, rapidinho. E faz um “draminha”, pra ganhar o cara no papo. Mesmo sendo verdade, o cara não acredita. Você insiste e, quando ele vai fechar a porta, você entra como um raio. Ele grita e te segue. Você continua correndo e ele atrás. A cada curva, você pega pão, ovos, queijo e alguns biscoitos. Na curva final, você agradece, joga o dinheiro e pede pra ele guardar o troco. E ele só quer te dar um soco.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mas você, apesar da fome, é mais rápido e volta pra casa. No meio do caminho, deixa a outra sandália pelo chão. Quem sabe passa algum saci e ela pode servir. Vamos ser solidários. Você abre a porta e vai à cozinha. Quando você tenta acender o fogo, sua mãe diz que o gás acabou. Você gela. Mas ela diz que tem um botijão reserva no quintal. Você pensa. 13 quilos do quintal até a cozinha, com fome, parecerão 130. Mas é o jeito e pega pesado. Literalmente.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Chegando na cozinha, troca o gás (vamos pular os detalhes, porque todo mundo sabe o saco que é trocar pneu, dinheiro pegado e botijão de gás) e acende o fogo. Prepara os ovos, o queijo, o pão... torrado... Hum... Nham, nham! Não vê a hora de comer!... É quando sua mãe, com aquele olhar de gato de boteco, diz que está tudo tão cheiroso, que quer também. É quando percebe que a comida só dá para uma pessoa. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aí, você pensa em tudo o que sua mãe fez por você: as noites mal-dormidas (às vezes, nem dormidas), as fraldas trocadas, as jornadas triplas, os sacrifícios... Bom, entrega o prato de comida pra ela. Ela sorri e pergunta se você não vai querer. É quando você sorri também e diz que fez o prato pra ela. Que ela merece. Que a ama (e isso é verdade!). Dá-lhe um beijão, pega o pacote de biscoitos e sobe as escadas para o seu quarto, onde o notebook está ligado no Facebook (rima boba, mas você ri). Então, entre uma e outra mordiscada, escreve uma crônica. Uma crônica de uma fome anunciada (com um novo perdão pelo trocadilho...). E anuncia: o que é mesmo desnecessário?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Texto de <b>Guilherme Ramos</b>, escrito em 04/09/2012 </div>
<div style="text-align: justify;">
(créditos únicos e exclusivos a ele e aos fatos reais que o inspiraram a escrever este conto.)</div>
</div>
<div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-FNBN-L9iyMk/AAAAAAAAAAI/AAAAAAAAAaw/lILqufui18w/s250-c-k-a/photo.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" height="200" src="https://3.bp.blogspot.com/-FNBN-L9iyMk/AAAAAAAAAAI/AAAAAAAAAaw/lILqufui18w/s250-c-k-a/photo.jpg" width="200" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
E então meus leitores, gostaram? Eu adorei!</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Por isso acho que vocês deveriam dar uma passadinha no blog do Guilherme, que a propósito é esse homem simpático da foto ao lado. </div>
<div style="text-align: justify;">
Não, não o conheço... </div>
<div style="text-align: justify;">
Me deparei com um texto dele por numa de minhas andanças pela internet e decidi que era hora de postar outro conto alheio por aqui, já que os meus não aparecem...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bom, pra quem quiser, eis o link do <a href="http://www.prosopoetica.blogspot.com.br/">Prosopoética</a>.</div>
<div style="text-align: justify;">
Espero que tenham se divertido desnecessariamente.</div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-FNBN-L9iyMk%2FAAAAAAAAAAI%2FAAAAAAAAAaw%2FlILqufui18w%2Fs250-c-k-a%2Fphoto.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://3.bp.blogspot.com/-FNBN-L9iyMk/AAAAAAAAAAI/AAAAAAAAAaw/lILqufui18w/s250-c-k-a/photo.jpg" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-30400123123195000382012-10-13T00:46:00.000-03:002014-11-01T08:35:45.666-02:00E pra você que cresceu entre livros...<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Boa noite pessoas!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">E ai, tudo bem? Como foi o Dia das Crianças de vocês? Tiveram aquele momento nostálgico único desse dia?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Eu tive...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Se não bastassem as fotos de facebook eu e minha irmã ficamos muito tempo lembrando dos velhos tempos. Ah,como eram bons! Foi então que resolvi fazer um breve (ou não) post sobre a minha infância. Não das inúmeras histórias, mas dos livros que lia e dos amigos maravilhosos que fiz dentro dos livros</span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">Cresci no meio de livros, fazendo
amigos invisíveis em páginas que se desfaziam em pó cujo cheiro ainda conservo
nas mãos. - Carlos Ruiz Zafón</span></div>
</blockquote>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Não me lembro do primeiro livro que li. Não tenho nem ideia de qual foi, mas o que importa mesmo é que, em casa, sempre me incentivaram a ler.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKYOzYMtQHWTfObH8DCo-r52eCWTLTNAs2Rgb8zPrJLZMB_xx6QFNO11ZQOwjoNBWgSHADO1u5NLzy4_bpTJHVHDSWYloty7KkJFbY18zR8JMWoK-BIFL6cMcblIrLa1ItFoN1LVX7LP4c/s320/page.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKYOzYMtQHWTfObH8DCo-r52eCWTLTNAs2Rgb8zPrJLZMB_xx6QFNO11ZQOwjoNBWgSHADO1u5NLzy4_bpTJHVHDSWYloty7KkJFbY18zR8JMWoK-BIFL6cMcblIrLa1ItFoN1LVX7LP4c/s320/page.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Desde pequenininha meu pai me motivou, liamos o mesmo livro pra poder ficar discutindo e apostando quem era o real culpado ou como as personagens se livrariam daquela enrascada. Algumas vezes liamos em voz alta pra treinar minha dicção e pronúncia, creio que boa parte da minha facilidade em falar se deve a isto...</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Enfim, eu não era de contos de fadas, preferia histórias de aventura ou mistério, que tinham mais sangue... Meus preferidos eram os da coleção Vaga-Lume. Se não li todos ficaram faltando poucos. Os de mistério eram os que mais me prendiam, mas a coletânea de aventura era impecável! Amava todos. </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Títulos como </span><span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">O Escaravelho do Diabo, Enigma na Televisão, Açúcar Amargo, Um Cadáver Ouve Rádio, A Ilha Perdida, Barcos de Papel, Éramos Seis, Aventuras de Xisto, Gigante de Botas,</span><span style="color: #666666; font-family: inherit;"> são impossíveis de esquecer! Tenho a maioria até hoje na minha estante... (Se tiver interesse, tem a lista completa dos volumes da coleção <a href="http://pt.wikipedia.org/wiki/Anexo:Lista_de_volumes_da_cole%C3%A7%C3%A3o_Vaga-Lume" target="_blank">aqui</a>)</span></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span></div>
<a name='more'></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAc4VBxJovCU_Q_JSES5Sbufxx20hkjHZwpXVaO4E0k9gmOYa86mTtC7zAI4TJv2mSiAKLoHDdWakHPy-YwYfErwWDGghfaJiu89Ay01VXCW2zH8C5NTCed7DOJk6YaN5o5LJPUbQV9tZ/s1600/page.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAc4VBxJovCU_Q_JSES5Sbufxx20hkjHZwpXVaO4E0k9gmOYa86mTtC7zAI4TJv2mSiAKLoHDdWakHPy-YwYfErwWDGghfaJiu89Ay01VXCW2zH8C5NTCed7DOJk6YaN5o5LJPUbQV9tZ/s1600/page.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666;"><br /></span></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAc4VBxJovCU_Q_JSES5Sbufxx20hkjHZwpXVaO4E0k9gmOYa86mTtC7zAI4TJv2mSiAKLoHDdWakHPy-YwYfErwWDGghfaJiu89Ay01VXCW2zH8C5NTCed7DOJk6YaN5o5LJPUbQV9tZ/s1600/page.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAc4VBxJovCU_Q_JSES5Sbufxx20hkjHZwpXVaO4E0k9gmOYa86mTtC7zAI4TJv2mSiAKLoHDdWakHPy-YwYfErwWDGghfaJiu89Ay01VXCW2zH8C5NTCed7DOJk6YaN5o5LJPUbQV9tZ/s1600/page.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAc4VBxJovCU_Q_JSES5Sbufxx20hkjHZwpXVaO4E0k9gmOYa86mTtC7zAI4TJv2mSiAKLoHDdWakHPy-YwYfErwWDGghfaJiu89Ay01VXCW2zH8C5NTCed7DOJk6YaN5o5LJPUbQV9tZ/s1600/page.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAc4VBxJovCU_Q_JSES5Sbufxx20hkjHZwpXVaO4E0k9gmOYa86mTtC7zAI4TJv2mSiAKLoHDdWakHPy-YwYfErwWDGghfaJiu89Ay01VXCW2zH8C5NTCed7DOJk6YaN5o5LJPUbQV9tZ/s320/page.jpg" height="320" width="320" /></span></a></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Também gostava de outras séries como</span><span style="color: #38761d;"> O Cachorrinho Samba, Bolhas de Sabão, Barquinho Amarelo, Sitio do Pica Pau Amarelo</span><span style="color: #666666;"> e outros livros avulsos, como </span><span style="color: #990000;">O Estranho Caso do Dr. Pimenta, A Mina de Ouro, Mary Poppins, As Viagens de Guliver, 20 mil Léguas Submarinas</span><span style="color: #666666;">... Gostava tanto desses livros que nada me intrigava mais do que ver um de meus amigos dizendo que não gostava de ler...</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Perdi a conta das vezes que minha professora de português tinha que buscar livros noutra escola porque eu já tinha lido todos os da minha. Ah como eu me orgulhava disso... Devorava um atras do outro. Até que chegou uma época em que o sebo que eu frequentava não tinha títulos infantis que eu não tivesse lido e a situação ficou crítica.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Nesse ponto da minha infância meu papai já estava surtando por ter que comprar tanto livro pra mim. Era mais de um por semana e como meus irmãos mais novos não gostavam de ler e a pilha só crescia. Ele precisava de algum que fosse me entreter por mais tempo! </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;">
</span><a href="http://futrico.net/wp-content/uploads/2010/08/harry-potter-sonho.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="http://futrico.net/wp-content/uploads/2010/08/harry-potter-sonho.jpg" height="320" width="286" /></span></a><span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Nessa vã esperança conheci minha paixão:</span><span style="color: #b45f06; font-family: inherit;"> Harry Potter</span><span style="color: #666666; font-family: inherit;">. Tinha oito anos quando comecei a série e cresci junto às personagens, amadureci à medida que elas amadureciam. Aos 10 anos eu já tinha fã clube, dava "aulinhas" sobre Harry Potter, trocava figurinhas e, esperava ansiosamente pelo próximo volume ser lançado. Vivi aquilo como se fosse tão real que brincava que estava em Hogwarts e acreditava de verdade em magia. Inclusive chorei quando minha carta não chegou...</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Até hoje releio sempre que tenho tempo sobrando e admiro e agradeço profundamente à J.K. Rowling. </span><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Harry Potter foi o impulso que eu precisava para me apaixonar por literatura. A partir dele comecei a pesquisar mais autores, mais livros, mais possibilidades de compra e até mais gêneros, apesar de que a fantástica se tornou, de longe, meu preferido.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Alguns de meus amigos também, de tanto me ouvirem falar, começaram a ler a série e hoje em dia nós trocamos livros de toda espécie, afinal, eles também aprenderam a gostar de ler! Acho isso simplesmente maravilhoso e acredito que todo tipo de leitura é válido, de mangás e HQ's à Odisséia. </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">O importante é que cada dia mais pessoas estejam lendo, descobrindo coisas novas, incitando a imaginação e a consciência crítica! Que mais crianças criem gosto pelas palavras e seus charmes... </span><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Vai que um dia abrimos os olhos e nos vemos num mundo onde a melhor arma é um argumento, não uma daquelas que dispara balas.</span></div>
</span><br />
<span style="font-family: inherit;">
</span>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">De todos os que preenchem nossa
solidão, são os livros os mais anárquicos, os mais instigantes. Leia, e seu
silêncio ganhará voz.</span></div>
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Martha Medeiros</span></div>
</span></blockquote>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
E então, quais foram os livros que inseriram vocês nesse surpreendente mundo da leitura? De onde veio o principal estímulo? Sou uma pessoa curiosa, portanto, deixe sua resposta na caixinha de comentários, vou adorar ler respondê-la.</div>
<div style="text-align: justify;">
Espero que tenham gostado.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Beijos.</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-pfrN09oCSB8%2FUHjVFz2rw9I%2FAAAAAAAAAIA%2Fgdu4VcweIAU%2Fs320%2Fpage.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKYOzYMtQHWTfObH8DCo-r52eCWTLTNAs2Rgb8zPrJLZMB_xx6QFNO11ZQOwjoNBWgSHADO1u5NLzy4_bpTJHVHDSWYloty7KkJFbY18zR8JMWoK-BIFL6cMcblIrLa1ItFoN1LVX7LP4c/s320/page.jpg" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-81598324743800072592012-10-08T23:29:00.001-03:002014-10-31T14:44:31.354-02:00Na Minha Estante #1<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Oi! Como vai você?</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Eu vou bem, obrigada.</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br />
Hoje vim fazer um post que desde o início do blog estava com vontade. Na Minha Estante será a coluna onde mostrarei aqueles livros que comprei, que peguei emprestado, que ganhei e minha opinião sobre a parte externa deles. Por parte externa entenda-se capa, formatação, tamanho e ilustrações.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbFedBRiOg8fOip-JeSkPiNT_6ygh4boG2JM92vMYbrGJh_0XMv2keRo_sswJKcz4Vczrwf7ckXbfO19Pk0yzHYaBnVjiGv70_jusBbzX-3Lr8iY8yc0TU-NLnh4YD5eS6cQl1LTMNnXPi/s1600/374165_275473835905867_2095215754_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbFedBRiOg8fOip-JeSkPiNT_6ygh4boG2JM92vMYbrGJh_0XMv2keRo_sswJKcz4Vczrwf7ckXbfO19Pk0yzHYaBnVjiGv70_jusBbzX-3Lr8iY8yc0TU-NLnh4YD5eS6cQl1LTMNnXPi/s320/374165_275473835905867_2095215754_n.jpg" height="288" width="320" /></span></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #b45f06; font-family: inherit;">Estes são os livros que vim apresentar para vocês hoje:</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
<i>- Belo Desastre</i></span><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- A Invenção de Hugo Cabret</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- Guia Politicamente Incorreto da História do Brasil</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- Guia Politicamente Incorreto da História da América Latina</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- Guia Politicamente Incorreto da Filosofia</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- Herança</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- A Batalha do Apocalipse</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- O Guia do Mochileiro das Galaxias (volume um)</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;">- O Guia dos Curiosos (Jogos Olímpicos)</span></i><br />
<span style="font-family: inherit;"><i><br /></i>
<i><br /></i></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Começando por</span> <i><span style="color: #cc0000;">Belo Desastre</span></i><span style="color: #666666;">, este foi um livro que me conquistou pelos olhos. Adorei a capa! E, além do fato de que todo mundo está falando bem ele custou R$12,00 em uma super promoção relâmpago da Submarino (por isso eu digo, sempre fiquem de olho!) . Eu não conhecia a editora (Verus), mas, pelo menos esteticamente, fez um bom trabalho.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZfXCNS32K7gQltIvt6TRz_dxWnPRhwPQpdKRysnF7HPj5gKtaIGFPvgu0M4GuTfYDIlgYPHHCoeBqWpErBFDTpJ-T0YR0nAJ4t-TAebMm8MnOpWd8JtxhAg-6gw60BiQvhWtfPNxRwoVY/s1600/548518_526301684063324_1731414602_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZfXCNS32K7gQltIvt6TRz_dxWnPRhwPQpdKRysnF7HPj5gKtaIGFPvgu0M4GuTfYDIlgYPHHCoeBqWpErBFDTpJ-T0YR0nAJ4t-TAebMm8MnOpWd8JtxhAg-6gw60BiQvhWtfPNxRwoVY/s200/548518_526301684063324_1731414602_n.jpg" height="187" width="200" /></span></a><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: #073763;">A Invenção de Hugo Cabret</span></i><span style="color: #666666;"> é simplesmente o livro mais lindo que já tive a alegria de ter até o presente momento. A capa é maravilhosa, cheia de cores vibrantes e as páginas têm moldura, mas o que mais chama atenção na verdade são os desenhos. Boa parte do livro é composta por ilustrações que se assemelham a desenhos feitos a mão. Alguns são tão ricos e encantadores que se perde mais tempo observando-os do que lendo. Aliás, acreditam quando digo que ele me saiu por nada mais que R$11,30? Foi quase um presente! Estou apaixonada pelo livro...</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Meus </span><span style="color: #741b47;">"<i>Guia Politicamente Incorreto</i>"</span><span style="color: #666666;"> foram presente do meu pai. Depois de muito insistir ele concordou em me dá-los e, acho que foi uma ótima aquisição. Bom, pelo menos para mim, que adoro história e filosofia. As capas são bem ricas em detalhes e ironias, pra reforçar o caráter crítico dos livros. Por dentro eles são inovadores, com uso de páginas pretas na separação dos capítulos e, até algumas "ilustrações" representando a(s) figura(s) mais importante(s) do capítulo seguinte.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Como toda boa nerd eu também estou lendo </span><span style="color: #bf9000;">Guia do Mochileiro das Galáxias</span><span style="color: #666666;">. Fora o nome e toda a fama, boa parte das piadas e movimentos nerds tem base em alguma coisa a qual o livro se refere. Como por exemplo: esse ano no dia do orgulho nerd teve passeata das toalhas em São Paulo. Se você não tiver lido o livro (ou descoberto de alguma outra forma) provavelmente não entenderá o significado... Enfim, não continuarei dando minha opinião senão não tem sentido fazer resenha, mas como objetivo aqui é ser fútil e dar valor apenas à aparência então posso afirmar que eu compraria esse livro pela capa! Ela simplesmente não faz sentido! Dá muita vontade de ler pra entender.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_bCj-u9iesqXdKlXMy8xRfRTQSSApVYaLxGx26x00ydusyxXdpGtcuRyvYL3B8LULFKQr2w4c1xbojuWpCP4EuaUwub0l65sC1nuHxTV3Tw8Y_vc7pKv7JzaguMIJUiyCj840AXgstyYb/s1600/545609_526302087396617_1022955686_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_bCj-u9iesqXdKlXMy8xRfRTQSSApVYaLxGx26x00ydusyxXdpGtcuRyvYL3B8LULFKQr2w4c1xbojuWpCP4EuaUwub0l65sC1nuHxTV3Tw8Y_vc7pKv7JzaguMIJUiyCj840AXgstyYb/s200/545609_526302087396617_1022955686_n.jpg" height="200" width="200" /></span></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Sabe quando você praticamente implora para um amigo te emprestar um livro? Então, essa era minha situação para conseguir ler</span> <span style="color: #38761d;">Herança</span>. <span style="color: #666666;">Felizmente uma alma generosa me emprestou e agora estou finalmente me deliciando com as aventuras finais de Eragon e Saphira. Em relação à parte externa do livro, ela segue o modelo das outras, incluindo a típica letra espelhada da Rocco (que sempre desgasta, independente do cuidado -como meus livros de Harry Potter). Fora isso, é tudo perfeito! O livro inclusive tem um capítulo de recapitulação dos livros anteriores, afinal, Herança levou algum tempo para ser lançado e, algumas pessoas como eu não se lembram bem de tudo que aconteceu... Quanto aos trechinhos que já li, estou amando! Mas sou suspeita pra falar...</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #20124d;">A Batalha do Apocalipse </span><span style="color: #666666;">também foi emprestado.Sei que é um dos livros que quase todo mundo já leu e fala bem, mas ainda não tinha tido a oportunidade de ler e, agora que ela surgiu, acatei de bom grado e desespero. A capa é ótima e o título achei super instigante, a vontade de ler está enorme, espero que não me decepcione.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #666666;">E o último livro é </span><span style="color: orange;">O Guia dos Curiosos - Jogos Olímpicos</span><span style="color: yellow;">.</span><span style="color: #666666;"> Comprei por dois motivos principais: 1 - custava 3,50 e 2 - O Guia dos Curiosos (a versão geral) me ajudou a passar no vestibular. Cultura, mesmo que "inútil", nunca é demais e, tudo que tem nesse livro pode ser usado um dia. O das olimpíadas é super legal, a começar pela cor amarelo berrante da capa! Ainda não li todo (até porque ele é difícil de ler em sequência), mas dá pra aprender muito.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span><span style="color: #666666;">Então, esse foi meu primeiro "Na Estante"... Mas e</span><span style="color: #666666;"> ai? Gostaram? Já leram algum desses? Têm interesse? </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #666666;">Espero que voltem sempre a dar uma voltinha por esses cantos aqui.</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Beijos meus leitores,</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Ju</span>Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-78259202845483559832012-10-05T23:22:00.001-03:002014-10-31T14:43:55.570-02:00Sete pecados literários<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; line-height: 14px;">Uhu! Farei meu primeiro meme como blogueira! Isso é tão emocionante...</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; line-height: 14px;">Não, não fui indicada ou marcada ou solicitada por blog nenhum, mas encontrei ele numa postagem do skoob e resolvi fazer. Achei bem interessante a proposta, então, ai vai:</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; line-height: 14px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<h2>
<span style="background-color: white; color: #0b5394; font-family: inherit; font-size: small; line-height: 14px;">OS SETE PECADOS CAPITAIS DA LEITURA</span></h2>
</div>
<div style="text-align: center;">
<h4>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; line-height: 14px;">Qual é o seu?</span></h4>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; line-height: 14px;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px;" /></span>
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 14px;"><b><span style="color: #666666;">GANÂNCIA</span><span style="color: #666666;">:</span><span style="color: #666666;"> </span></b><span style="color: #666666;"><b>qual é o seu livro mais caro? E o mais barato?</b></span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 14px;"><br /></span>
</span><a href="http://jardimdeborboletas.files.wordpress.com/2012/05/21472846_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="http://jardimdeborboletas.files.wordpress.com/2012/05/21472846_1.jpg" height="200" width="200" /></span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXm_nN_4V13OJ0JUon1SDDcJib-wIsHHSerlG9_tJj4xrvl_CFWQtKBmSaye-KKtB4dra_jUYgSFt26XbIlFYYQ5zdqrOzDFRrOAZnUTEfstlfJiQjMMLlTw65X1cMdfFRbTW9heIH4SI/s1600/Harry+Potter.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXm_nN_4V13OJ0JUon1SDDcJib-wIsHHSerlG9_tJj4xrvl_CFWQtKBmSaye-KKtB4dra_jUYgSFt26XbIlFYYQ5zdqrOzDFRrOAZnUTEfstlfJiQjMMLlTw65X1cMdfFRbTW9heIH4SI/s200/Harry+Potter.jpg" height="200" width="170" /></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">O livro mais caro que comprei foi pra dar de presente pra minha irmã, Harry Potter - A Magia do Cinema. Se não me engano paguei R$ 86,00 na época. Considero que ele também seja meu, mas, caso vocês não considerem, o mais caro foi O Senhor dos Anéis, aquela edição que contém os três livros conjuntos, por R$70,00 (e olha que foi no sebo!). O mais barato eu não sei. Dou uma sorte imensa com sites, por isso a maioria sempre sai por R$10,00 (como Nárnia!) ou, as vezes menos, como é o caso de cada livro da quadrilogia d'As Brumas de Avalon, que foram R$7,50 cada.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="background-color: white; line-height: 14px;"><span style="color: #666666;"><b>IRA</b></span><span style="color: #666666;"><b>:</b> <b>com qual autor tem uma relação de amor/ódio?</b></span></span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 14px;"><br /></span>
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSzAQgVOBPoywHuQx3dAT9xVe_f8IFcXofpgieqpYQdhMnQKWnh7JIj_-evRu3Wn244p6Eoj-SUvJhlttxbX8F1hPq13OxdODuXtsRplvhSFDuI8zfqWNm9y8B1C4LY9_ZYiLulzLd-nc/s1600/nicholas-sparks-nights-of-rodanthe-new-york-city-premiere-arrivals-Dh3E3r.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSzAQgVOBPoywHuQx3dAT9xVe_f8IFcXofpgieqpYQdhMnQKWnh7JIj_-evRu3Wn244p6Eoj-SUvJhlttxbX8F1hPq13OxdODuXtsRplvhSFDuI8zfqWNm9y8B1C4LY9_ZYiLulzLd-nc/s200/nicholas-sparks-nights-of-rodanthe-new-york-city-premiere-arrivals-Dh3E3r.jpg" height="200" width="128" /></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Nicholas Sparks com certeza. Tenho alguns momentos de extrema carência em que preciso de um romance, pego um livro dele e devoro, choro e ainda fecho falando mal. Não consigo engolir muita idealização e, convenhamos, os romances dele são uns dos culpados pelas nossas expectativas em relacionamentos... São tão perfeitinhos...</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br style="background-color: white; line-height: 14px;" /></span>
<span style="background-color: white; line-height: 14px;"><span style="color: #666666;"><b>GULA</b></span><b style="color: #666666;">:</b> <span style="color: #666666;"><b>que livro devorou e voltou a reler sem qualquer vergonha?</b></span></span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 14px;"><br /></span>
</span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://img.submarino.com.br/produtos/01/00/item/111111/7/111111723G1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="http://img.submarino.com.br/produtos/01/00/item/111111/7/111111723G1.jpg" height="200" width="200" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: inherit; font-size: small;"><br /></span></td></tr>
</tbody></table>
<a href="http://blog.meiapalavra.com.br/files/2012/04/Jogos-Vorazes-Colecao.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Com certeza toda a série Harry Potter. Marcaram minha infância e adolescência, principalmente pelo fato de que cresci junto às personagens. Não tenho vergonha de admitir que devo ter lido mais de cinco vezes cada volume da série... Atualmente, os últimos que me fizeram sentir essa gula descompensada foram os da série de Patrick Rothfuss, A Crônica do Matador do Rei, e Jogos Vorazes, da Suzanne Collins. Ah, sem contar os de poesia...</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 14px;"><span style="color: #666666;"><b><br /></b></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 14px;"><span style="color: #666666;"><b>PREGUIÇA</b></span><b style="color: #666666;">: </b><span style="color: #666666;"><b>que livro você esqueceu ou deixou de lado por preguiça?</b></span></span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 14px;"><br /></span><a href="http://imagens.inlivros.net/capas/o_mundo_de_sofia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><img border="0" src="http://imagens.inlivros.net/capas/o_mundo_de_sofia.jpg" height="200" width="135" /></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">As Brumas de Avalon. A história parece ser muito boa e tudo mais, mas não consegui desenrolar minha leitura. Exigia muito da minha capacidade mental de querer compreender e, sinceramente, na época eu não tinha o minimo interesse. Ah, e Boca de Chafariz. Um livro brasileiro com características barrocas que, pelo amor de Deus...!</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br style="background-color: white; line-height: 14px;" /></span>
<span style="background-color: white; line-height: 14px;"><span style="color: #666666;"><b>ORGULHO</b></span><b style="color: #666666;">: </b><span style="color: #666666;"><b>que livro você leu e gosta de falar para parecer extremamente intelectual?</b></span></span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 14px;"><br /></span>
</span><a href="http://nosgeeks.com.br/wp-content/uploads/2012/06/george_orwell_1984.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Ahn... Não sei. O Príncipe (Maquiavel), O Mundo de Sofia, 1984, alguns outros de literatura brasileira... Nada de muito ostentoso.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #666666; line-height: 14px;"><b>LUXÚRIA</b></span><span style="color: #666666; font-weight: bold; line-height: 14px;">:</span><span style="background-color: white; line-height: 14px;"> <span style="color: #666666;"><b>quais as personagens mais atraentes que já encontrou nas suas leituras?</b></span></span></span><br />
<a href="http://25.media.tumblr.com/tumblr_l9718cBgqV1qd79ozo1_400.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Aragorn de O Senhor dos Anéis e Julian de A Sombra do Vento. O primeiro é quase óbvio, com todo aquele charme de guerreiro dele eu não resisti. Mas o Julian... Ele é tão complexo e tem uma história tão linda que não consegui não me apaixonar</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br style="background-color: white; line-height: 14px;" /></span>
<span style="background-color: white; color: #666666; line-height: 14px;"><b>INVEJA:</b> </span><span style="background-color: white; color: #666666; line-height: 14px;"><b>qual o livro que os seus amigos têm e que você gostaria de receber como presente?</b></span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: inherit; line-height: 14px;">Ai ai, esse com toda certeza é o meu pecado literário! Ver alguém com um livro que eu quero muito ter/ler me doi o coração lá no fundo... Atualmente consegui As Vantagens de Ser Invisível (que era o primeiro da lista), então quem alcançou o pódio foi The Casual Vacancy (da autora de Harry Potter) e Herança (quarto e ultimo livro da série de Eragon). Infelizmente, A Menina que Roubava Livros também está na lista dos que mais invejo, mesmo já tendo lido todo ano peço ele de aniversário/natal e ninguém se compadece de minha pessoa! Isso, senhores e senhoras, é algo muito triste.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px;"><br /></span>
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://static.guim.co.uk/sys-images/Guardian/Pix/pictures/2012/10/2/1349204632853/JK-Rowlings-The-Casual-Va-008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://static.guim.co.uk/sys-images/Guardian/Pix/pictures/2012/10/2/1349204632853/JK-Rowlings-The-Casual-Va-008.jpg" height="240" width="400" /></span></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px;">E você? Qual o seu pecado literário?</span></span><br />
<br />Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-10270611869223087542012-10-05T22:19:00.000-03:002014-10-31T14:27:34.666-02:00[Resenha] O Temor do Sábio<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-qsi7Q8dFo3I/Txj2_q9pEPI/AAAAAAAABpQ/sQKI6iMFxuM/s1600/TemorDoSabio.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-qsi7Q8dFo3I/Txj2_q9pEPI/AAAAAAAABpQ/sQKI6iMFxuM/s320/TemorDoSabio.jpg" height="320" width="216" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq">
<b><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #cc0000; line-height: 17px;">[</span><span style="color: #cc0000; line-height: 17px;">Esta resenha pode conter spoilers]</span></span></b></blockquote>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #990000; font-family: inherit;">"Se você dá uma resposta a um homem, tudo o que ele
ganha é um fato qualquer. Mas, se você lhe der uma pergunta, ele procurará suas
próprias respostas."</span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
<span style="color: #666666;"><b>Nome oficial:</b> The Wise Mans Fear</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Autor:</b> Patrick Rothfuss</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Editora: </b>Arqueiro</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Sinopse:</b>Quando é aconselhado a abandonar seus estudos na
Universidade por um período, por causa de sua rivalidade com um membro da
nobreza local, Kvothe é obrigado a tentar a vida em outras paragens. Viaja mais de mil quilômetros buscando um patrocinador para sua música, é envolvido na política da corte, usa suas habilidade de arcanista para
impedir envenenamentos e lidera um grupo de mercenários pela floresta,
a fim de combater um bando de ladrões perigosos. Ao longo do caminho, tem um
encontro fantástico com Feluriana, uma criatura encantada à qual nenhum homem
jamais pôde resistir ou sobreviver - até agora. Conhece um
guerreiro ademirano que o leva a sua terra, onde vai aprender a lutar como poucos. </span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Enquanto persiste em sua
busca de respostas sobre o Chandriano, o grupo de criaturas demoníacas
responsável pela morte de seus pais, Kvothe percebe como a vida pode ser
difícil quando um homem se torna uma lenda de seu próprio tempo.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #990000; font-family: inherit;"><b>De menino a homem. De homem a herói. De herói a assassino.</b></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666; line-height: 115%; text-align: center;"><br /></span>
</span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Apesar
das 960 infinitas páginas, O Temor do Sábio não foi capaz de tirar a maestria
de Patrick Rothfuss. Não surpreendentemente ele conseguiu conciliar a
trama com o tamanho de sua história, fazendo com que o leitor não se sinta
cheio do livro, pelo contrário, fique feliz por ainda ter muitas páginas pela
frente. Pelo menos essa foi a minha sensação enquanto viajava junto com Kvothe
por lugares jamais explorados e conhecidos d'Os Quatro Cantos.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Mesmo
sendo a apresentação da formação de caráter, consciência e traumas de um herói,
a narrativa não perde as características d'O Nome do Vento. Continua
fluente, engraçada, sutil e descritiva como só ela. Recheada de momentos de
tensão, suspense, risos, idiotices e, principalmente, teimosia e orgulho de
Kvothe.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">O livro
é retomado do ponto onde havia parado no primeiro volume. Após um silêncio de
três partes temos Kvothe, Bast e o Cronista na hospedaria continuando narrativa
da vida do protagonista ruivo, que convenhamos está bem mais emocionante nesse
volume. Cheia de sensualidade, música, intrigas e confusão. Principalmente
confusão.</span><o:p></o:p></span></div>
<div>
<div class="MsoNormal">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<span style="color: #cc0000; font-family: inherit;">"As coisas são vistas com mais facilidade a partir de
abismos. O perigo desperta a mente adormecida. Torna as coisas claras."</span></blockquote>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">A
começar pela Universidade! As desavenças com Ambrose se intensificam e chegam a
níveis não imaginados, as aulas com Elodin ficam cada vez mais confusas,o
problema com dinheiro se torna insustentável e, nesse momento, o leitor percebe
que nada faria tão bem a Kvothe como dar um tempo da Universidade. Assim
ele faz, com o apoio de seus amigos e alguns professores: abandona a
Universidade para viver um pouco, ser jovem, procurar um mecenas rico para
bancar sua música e descobrir mais informações sobre o Chandriano, uma vez que
o desejo de vingança nunca morre. </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">A
partir daí Rothfuss inicia uma intensa narrativa. Um livro denso e cheio de
informações como este exige muita atenção durante a leitura. A trama foi
bem montada e com excelentes chaves de conexão entre uma parte e outra da
historia, principalmente com os interlúdios. Mas é preciso que o leitor se
lembre de muita coisa do primeiro volume. Pois, como sempre, Patrick foi
deixando as coisas certas sem a devida explicação, conspirando para o leitor
não desgrudar da história.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Acostumados
com o período em que Kvothe se encontra na Universidade nos surpreendemos
bastante quando temos que lidar com o ambiente externo. São muitas personagens
novas, ambientes, lendas e tradições. Lançá-lo ao mundo, deu-nos a oportunidade
de conhecer melhor a fama do jovem Ruh, seu crescimento como pessoa, músico,
poeta, amante, guerreiro e arcanista, e de desfrutar um pouco mais do brilhante
trabalho de descrição que faz do universo do livro uma história a ser analisada
a parte.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;">A
resenha da Lais, do blog</span><span class="apple-converted-space" style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;"> </span><a href="http://livrosemserie.com.br/2012/04/09/resenha-o-temor-do-sabio-de-patrick-rothfuss/" style="text-indent: 35.4pt;" target="_blank">Livros em Série</a><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;">, tem um trecho que
descreve bem essa ambientação totalmente nova : "Eu achei alguns trechos
do livro com um clima de lenda. Quase algo que eu esperaria ouvir no interior,
à beira de uma fogueira ou fogão à lenha, contado por uma vó ou primo mais velho.
E acho que era essa a intenção do autor. Desde o primeiro momento podemos
perceber que, em seu mundo, Kvothe é encarado como um personagem de lendas, de
histórias para crianças, muitos nem acreditam que ele realmente existiu. E
agora, mais do que antes, podemos ver como ele construiu essa fama.
" </span><span style="color: #666666;"> </span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="color: #cc0000; font-family: inherit;">"Àquela altura da minha vida eu ganhara um reputação modesta. Não, isso não é totalmente verdadeiro. É melhor eu dizer que havia <i>construído</i> minha reputação."</span></blockquote>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Sua fama apenas aumenta à
medida que ele realiza feitos como acabar com dezenas de saqueadores
utilizando seus ‘poderes mágicos’, descobrir impostores no reino de Vintas e
salvar a vida do Maer, aprender a Lethani - arte secreta de uma tribo cujas
tradições são praticamente desconhecidas -, entrar no mundo dos Encantados,
dormir com Feluriana e ser o primeiro homem a sair de lá levando a sanidade
para casa.</span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Sexo é
um dos assuntos que mais ressalta o crescimento do protagonista. No segundo
livro d'A Crônica do Matador de Rei foi a constante menção do tema na trama – o
que ainda não havia ocorrido n’O nome do Vento. </span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">O autor
nos introduz ao tema ao narrar o encontro de Kvothe com a Feluriana, no qual,
durante algumas páginas, o assunto e a descoberta dele pelo herói são o
foco principal. Outros momentos de prazer de Kvothe são citados em sua volta a
Vintas e durante sua estada no Ademre, local onde o sexo é visto como algo “<i>público</i>”. </span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"> impossível não sorrir com a tentativa do herói
de desvendar o universo feminino apresentado a ele por Feluriana. Entretanto,
uma tentativa sem sucesso...</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">O
desenvolvimento é uma marca forte deste período da narrativa, todavia, acho que
foi um dos períodos mais cansativos do livro. Foram aproximadamente 50
páginas narrando o encontro dele com a Encantada que, para falar a verdade, não
sei se contribuíram tanto assim para a narrativa. Claro que
aconteceram fatos importantes, como a apresentação do jovem ruivo ao mundo
feminino, mas nesse momento tive a nítida impressão de que Rothfuss estava
enrolando... Em minha opinião, o conteúdo poderia ser melhor resumido.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Em uma
dessas aventuras Kvothe conhece um guerreiro de Ademre, povo conhecido pela
incrível habilidade de lutar. Para livrar o guerreiro da expulsão de seu povo,
o Edena Ruh aprende a lutar, a falar e a se comportar como um
ademriano. É muito interessante ler os trechos em que ele se frustra
com a cultura e costumes dos ademrianos, ainda mais porque estavamos
acostumados com ele se sobressaindo em tudo que fazia e todos os lugares por
onde passava.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Apesar
de todo o sucesso no universo feminino o<span style="background: white;"> Kvothe
continua apaixonado por Denna. O rromance entre eles continua, sempre
prometendo levar a algo mais, assim como no primeiro livro da série, mas não se
desenvolve como o esperado pelos fãs. </span></span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #666666;">Durante grande parte da história o casal 'enamorado' fica
somente nas conversas sugestivas e em intrigas juvenis, não dando espaço a mais
nada entre eles. Porém, em O Temor do Sábio, Kvothe começa a desconfiar da vida
e das atitudes de Denna, fazendo com que dúvidas surjam na cabeça do jovem Ruh,
e do leitor, sobre o que realmente está por trás do romance. </span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #666666;"> Uma menina que sabe
demais? Uma prostituta? Viajante? Encantada? Princesa fugitiva? Milhares de
dúvidas surgem quanto à verdadeira identidade da amada do herói. E, não somente
sobre isso. Quem é o misterioso mecenas dela? Porque ela esta sempre fugindo? O
que se esconde por trás de tantos segredos?</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="background-color: white; color: #cc0000; line-height: 115%;"></span></span>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #cc0000; font-family: inherit;">"Sim.
Tinha defeitos, mas que importará isso para o coração? Amamos o que amamos. A
razão não se intromete. De muitas formas, o amor menos sensato será o mais
verdadeiro. Qualquer um conseguirá amar uma coisa "porque". É tão
fácil como guardar um tostão no bolso. Mas amar alguma coisa "apesar
de", conhecer os defeitos e amá-los também, é algo raro e perfeito."</span></span></blockquote>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Mais para o final os
‘interlúdios’ se intensificam e começam a moldar o terceiro e último livro da
série, começando a reforçar e deixar ainda mais perguntas e mistérios no ar,
como a identidade de cada personagem. As dúvidas são tantas que chega um ponto
da narrativa em que o verdadeiro questionamento é "quem são essas pessoas?
"</span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Quem é
Bast? Quem é Denna? Quem é Kote? Quem é o Cronista? Quem é o Chandriano? Não se
sabe, não se tem certeza ou não se quer saber?</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">O Temor
do Sábio se mostrou um épico livro de fantasia descritiva, unindo contos de um
poderoso mago que acabou com os bandidos, de um grande conquistador que partiu
o coração de Afrodite, de alguém que roubou a lua, de um idiota bárbaro que se
torna um grande guerreiro e de um plebeu que salvou a vida de seu senhor. Um
enredo tão previsível e ao mesmo tempo nada clichê! </span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Como em
uma lenda...</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Antes
de encerrar, devo observar que o período em que este livro se passa é bem menor
que o primeiro. Mesmo com essa quantidade enorme de páginas e informações a
história não passa de dois anos, enquanto no primeiro temos os 16 primeiros da
vida do herói. Supondo que no momento em que Kvothe conta sua história ao
Cronista ele tenha 25 anos (Patrick faz questão de assinalar o quanto ele é
jovem), entende-se que ele terá que fazer o tempo voar no próximo volume.</span><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Isso
sem mencionar o leque de informações e histórias que ficaram sem se resolver...
Eu não sei como o autor fará para amarrar os nós, nem o que Kvothe guardou para
nós, mas estou muito ansiosa pela continuação. Mal posso esperar 2014!</span><o:p></o:p></span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 17px;">Já leu o livro?</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Não? Corra pra ler! </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Sim? Então me diz, o que achou do livro? Atendeu suas expectativas? Concorda com a resenha?</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Desculpem o tamanho, não resisto a esse livro...</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Espero que tenham gostado!</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: x-small;">Esta foi escrita por mim e meu amigo Lucas, créditos a ele!</span></span></div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-23668264847721400862012-10-02T22:38:00.002-03:002014-10-31T14:26:07.844-02:00Esses tais de Marcelo<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Olá pessoas! Como vão?</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #666666;">Têm tido algum tempo livre pra fazer tudo o que amam?</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Parece que as coisas vêm se encaminhando pra mim, porque finalmente tenho encontrado algumas horas livres no decorrer dos dias. Sim! Estou tão feliz com esta possibilidade do ócio que até o blog ficou meio de lado... Sinto muito.</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjGAmvuX030sctKLraQMEy2dyKgJtcPPxXQF4uE1GaePejCVLD0VAzrd0iWgIXRRh8gKjNmJU2qtCy_DkqgCcFixJSZtHB0TFykk__TbkCJyTZDNbAqLNYJKC5L6bk5HqRKXqjNxGQASyKE_O_sHckYuPGliKx63vIjube_9Hzp" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://miojoindie.files.wordpress.com/2011/08/marcelojeneci.jpg" height="320" width="210" /></span></a><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Para comemorar minha maravilhosa volta ao campo da dedicação (ui!), vim lhes apresentar mais um cantor da nossa querida mpb! Não sei se é o estilo preferido de vocês, mas me surpreendo cada dia mais com a riqueza da nossa música e acho que dar valor a ela é uma das coisas que nosso povo mais precisa aprender a fazer.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #666666;">Mas, vamos ao que viemos. E o nome dele é Marcelo Jeneci, um charmoso cantor e compositor que conheci por acaso lendo comentários de um blog. </span></span><br />
<span style="color: #666666;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666;"><span style="font-family: inherit;">Sabe aquela doçura que falta em muitos dos tons da maioria das músicas? Então, não faltam a Jeneci.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Marcelo nasceu em abril de 1982, em Guaianases, Zona Leste
de São Paulo. Cresceu embalado pelas
estações de rádio populares e trilhas sonoras de novela, apaixonado por Roberto
Carlos e instrumentos musicais.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Lançou seu primeiro disco no final de 2010, Feito para
Acabar, um dos melhores discos de 2010, segundo revistas como a Rolling Stones.
Em minha opinião, um título bem merecido e trabalhado. Apesar do álbum
recentemente lançado ele já conta com mais de uma década de trabalho musical,
seja como instrumentista seja como compositor.</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">E olha que ele não é nada fraco não. Sequer precisei ouvir
uma playlist completa pra decidir que ele deveria ser motivo de um post. Encantei-me
com a leveza do ritmo e quando parei pra ler as letras passei a gostar ainda
mais. </span><br />
<div class="MsoNormal">
<a href="http://miojoindie.files.wordpress.com/2011/08/marcelojeneci.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Para se ter uma ideia, Jeneci assina músicas com Chico César, Vanessa
da Mata – o conhecido hit "Amado" -, com Arnaldo Antunes e até com o
cantor Leonardo. Estes, dentre muitos outros, como Zélia Duncan (que gravou
canções inéditas de Jeneci em seu último disco) engrossa o coro dos fãs e
parceiros do também multiinstrumentista. Se não bastasse a voz incrível, Marcelo ainda toca piano, acordeom e guitarra!</span></div>
<br />
<span style="font-family: inherit;">
<span style="color: #666666;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">Tanto talento se complementa encontrando o ponto da harmonia com a voz de Laura Lavieri. A </span><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">estudante de psicologia, canto e violoncelo, se tornou parceira musical de Jeneci e, assim como ele é super afinada e charmosa. </span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">Procurando referências pra sustentar minhas opiniões, encontrei em uma pequena notícia do Estadão que dizia: "</span><span style="background-color: white;"><span style="line-height: 19px;">Ele dá conta de boas interpretações de suas elaboradas canções, mas tudo muda de figura quando entra a voz cristalina, impressionante de Laura Lavieri. O duo em Pra Sonhar é um dos grandes momentos, mas Laura também se encarrega de dar cor sozinha a uma das mais densas canções do disco, Longe.". Concordo plenamente! E ainda penso que o equilíbrio entre os tons de ambos é incrível, parece que realmente era pra ser!</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 19.200000762939453px;">Vou deixar que confiram e tirem as próprias conclusões, mas já vou avisando, é difícil não amar!</span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.200000762939453px;"><b>Para Sonhar</b></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span>
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Bpfw47x5a90?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span>
<span style="line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.200000762939453px;"><b>Dia a Dia Lado a Lado</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.200000762939453px;">(com Tulipa Ruiz)</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/DPFCx97JryU?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.200000762939453px;"><b>Dar-te-ei</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.2000007629395px;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/nOCjRAByVno?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Essas são só algumas, aconselho que escutem outras, como Felicidade, Feita pra Acabar, Porque Nós? e Café com Leite de Rosas. Na verdade, escute todas possíveis!</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;">No Letras.mus eles tem uma playlist bem completinha e legal, é só clicar </span><span style="color: #741b47;"><a href="http://letras.mus.br/marcelo-jeneci/a-chuva/#mais-acessadas/1545067/" target="_blank"><span style="color: #741b47;">AQUI</span></a> </span><span style="color: #666666;">e dar uma conferida. No site do cantor também tem como ouvir todas as faixas do cd (</span><a href="http://www.marcelojeneci.com.br/site/audio.php" target="_blank"><span style="color: #741b47;">AQUI</span></a><span style="color: #666666;">) , assim como o link pra adquiri-lo.</span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;">Enfim, espero que tenham gostado! Eu adorei.</span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><span style="color: #666666;">Beijinhos, Ju.</span></span></span>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fmiojoindie.files.wordpress.com%2F2011%2F08%2Fmarcelojeneci.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjGAmvuX030sctKLraQMEy2dyKgJtcPPxXQF4uE1GaePejCVLD0VAzrd0iWgIXRRh8gKjNmJU2qtCy_DkqgCcFixJSZtHB0TFykk__TbkCJyTZDNbAqLNYJKC5L6bk5HqRKXqjNxGQASyKE_O_sHckYuPGliKx63vIjube_9Hzp" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-55017862397381145292012-10-01T01:29:00.000-03:002014-10-31T12:33:56.960-02:00[Resenha] As Vantagens de Ser Invisível<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i.imgur.com/jg65al.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://i.imgur.com/jg65al.jpg" height="320" width="226" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">“Eu acho que somos quem somos por várias razões. E talvez nunca conheçamos a maior parte delas.”</span></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br />
<br />
<b>Nome oficial:</b> The Perks of Being a Wallflower</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Autor:</b> Stephen Chbosky</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Editora:</b> Rocco (Brasil) e MTV (EUA)</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Sinopse:</b> <span style="background-color: white; line-height: 15px;">Cartas mais íntimas que um diário, estranhamente únicas, hilárias e devastadoras - são apenas através delas que Charlie compartilha todo o seu mundinho com o leitor. Enveredando pelo universo dos primeiros encontros, dramas familiares, novos amigos, sexo, drogas e daquela música perfeita que nos faz sentir infinito, o roteirista Stephen Chbosky lança luz sobre o amadurecimento no ambiente da escola, um local por vezes opressor e sinônimo de ameaça. Uma leitura que deixa visível os problemas e crises próprios da juventude.</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 15px;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #666666;"><span style="font-family: inherit; line-height: 15px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit; font-size: large; line-height: 15px;">Intenso, surpreendente, inspirador, atordoante, infinito.</span></div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Eu não quero que você leia esse livro.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Na verdade, eu queria que todos os exemplares fossem queimados pra somente eu ter experimentado a maravilhosa sensação de ler As Vantagens de Ser Invisível. Mas para isto eu teria que provocar amnésia naqueles já leram e, daria muito trabalho. Além disso, minha mãe me ensinou que ser egoísta é feio, então, apresentar-lhes-ei meu mais novo livro preferido e </span><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;">Charlie: o menino que vê.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="text-indent: 35.4pt;">Charlie não é como a maioria que simplesmente enxerga o que acontece, ele percebe o que está se passando. Ele </span><i style="text-indent: 35.4pt;">desentende</i><span style="text-indent: 35.4pt;"> o mundo, de uma maneira bastante peculiar, ingênua e honesta. </span><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px; text-indent: 35.4pt;">Ele é o "</span><i style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px; text-indent: 35.4pt;">wallflower</i><span style="background-color: white; text-indent: 35.4pt;"><span style="line-height: 19.200000762939453px;">" que dá título ao livro, uma expressão em inglês que se refere a uma pessoa pouco popular, que passa desapercebida pelas coisas que faz, mas que não deixa de ter sua significância. </span></span></span></div>
</div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">“Então, essa é a minha vida. E quero que você saiba que sou feliz e triste ao mesmo tempo, e ainda estou tentando entender como posso ser assim.”</span></div>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Charlie tem 15 anos e está começando seu ensino médio cheio de medos e expectativas, como qualquer adolescente. Por meio de cartas que escreve a um amigo anônimo e desconhecido acompanhamos ele e suas experiências ao lidar com a vida em seus</span><span style="color: #666666;"> prazeres e dissabores no</span><span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666;"> decorrer desse primeiro ano escolar. É uma jornada de autodescoberta e amadurecimento, o início da transformação de um menino introvertido com alguns distúrbios mentais em um menino que "<i>participa</i>"</span></span><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;">. Stephen descreve de forma franca a adolescência, sem perder, em nenhum momento, a sutileza.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="text-indent: 35.4pt;">Esse é um livro sobre sentimentos; não adianta simplesmente ler. Tem que esperar suas palavras serem digeridas, tem que ouvir suas súplicas, tem que buscar sentir toda sensação descrita, tem que imaginar sem julgar, ainda porque a</span><span style="line-height: 18px;">s experiências e relações pessoais são o foco do livro. É ao redor de coisas como se apaixonar, transar pela primeira vez, ir a festas, fazer amigos novos, experimentar drogas e se sentir infinito que o livro se desenvolve. Stephen Chbosky trata de temas polêmicos como homossexualidade, gravidez na adolescência, suicídio, pedofilia, estupro dentre outros sem cair nos estereótipos e pré-</span><span style="line-height: 17px;">noções</span><span style="line-height: 18px;">.</span></span></div>
</div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">“Porque não há problema em sentir as coisas. E ser quem você é.”</span></span></blockquote>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">À medida que passamos as páginas mergulhamos no universo de descobertas, crises e indecisões de Charlie. É inevitável sentir raiva, chorar, rir, ter vontade de entrar na briga e às vezes até de tomar uma atitude. Mesmo tendo me irritado em muitas partes com seu excesso de drama, não posso negar que me apaixonei por Charlie desde a primeira página. Tem um quê de filosófico na forma como os pensamentos e sentimentos dele são expostos, em como ele dá valor às sensações, emoções e pessoas.</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Na contracapa do meu exemplar tem um trechinho do Los Angeles Times que, traduzido, diz: “Charlie é um ser humano tão completamente bom e puro (...) que você fica se perguntando como ele saiu da imaginação de um autor adulto ‘comum’”. Foi exatamente isso que fiquei me questionando enquanto lia... Como o autor conseguiu retratar e expor sua visão de forma tão jovem e tão profunda. </span></div>
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">As vezes terminava uma página e ficava parada absorvendo tudo que tinha acabado de ler e, cada vez mais, me convencia de que o autor tinha posto alguns de meus pensamentos na mesa e copiado. A forma epistolar do romance só contribui para essa relação próxima do leitor com a história.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Parece que as cartas são endereçadas a você, tornando ainda mais forte o vínculo criado com as personagens. Acho que este é um dos motivos pelos quais chorei durante a leitura. A narrativa não é marcada de eventos tristes, mas de certa forma a tristeza é sentida a partir do momento em que você compreende que sente ou já sentiu tudo aquilo... Afinal, o livro é sobre adolescência e, que atire a primeira pedra, a pessoa cuja juventude tenha/tem sido perfeitamente esclarecida.</span></div>
</div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">"Só queria que Deus, ou meus
pais, ou minha irmã, ou alguém me dissesse o que há de errado comigo. Que me
dissesse como ser diferente de uma forma que faça sentido. Que fizesse tudo
isso passar. E desaparecer. Sei que é errado, porque a responsabilidade é
minha, e sei que as coisas pioram antes de melhorarem porque é o que diz meu
psiquiatra, mas essa fase pior está grande demais para mim."</span></div>
</div>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Apesar de alguns clichês, o rumo tomado nem sempre é o esperado e as personagens são memoráveis. A forma como Charlie fala e trata sua familia foi uma das coisas mais gostei. A compreensão que ele busca ter para com cada um e o amor gritante na relação entre eles é maravilhoso.</span><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;"> </span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;">Não vou me aprofundar nas personagens como faço geralmente, porque fazer isto com ASDSV seria estragar todo o encanto do livro, uma vez que a subjetividade será a mãe da forma como serão entendidos. </span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><span style="font-family: inherit; line-height: 18px; text-indent: 35.4pt;">Mesmo assim,vou deixar um trechinho da resenha da <a href="http://www.skoob.com.br/usuario/539426-anna" target="_blank">Anna</a>, postada no skoob (créditos à ela), que diz tudo sem contar muita coisa: “Como se já não bastasse um protagonista indescritível, tem-se também maravilhosos personagens: a excentricidade de sua família, a graça de Sam, o alto-astral de Patrick, a calma de Bob, os conselhos de Bill; todos os personagens são carismáticos e muito bem construídos, causando ao leitor um sentimento de profunda familiaridade e identidade”.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">“Sam batucava com as mãos no volante. Patrick colocou o
braço para fora do carro e fazia ondas no ar. E eu fiquei sentado entre os
dois. Depois que a música terminou, eu disse uma coisa.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #6aa84f; font-family: inherit;">Eu me sinto infinito.”</span></span></div>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"> Ler este livro é arriscar descobrir um pouco mais
sobre suas inseguranças, arriscar embarcar numa viagem, sem possível volta, à terra do autoconhecimento. É fácil se encontrar nas duvidas, nos questionamentos e até nos momentos de estupidez. </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Não sei se algum livro será capaz
de me fazer sentir o que este fez. É como finalmente perceber que não se está sozinho apesar de toda a solidão. </span></div>
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="text-indent: 35.4pt;">Queria
ser capaz de partilhar essa sensação com vocês, mas esse livro mexeu comigo. E
vem mexendo desde então... </span><span style="text-indent: 35.4pt;">Devido a este, dentre outros motivos de mesma ordem, s</span><span style="line-height: 115%; text-indent: 35.4pt;">into
muito que a resenha não esteja cheia de informações como de costume. Escrever
sobre As Vantagens de Ser Invisível é como contar uma parte muito íntima de
quem sou e, ainda não estou preparada para tanto.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 115%;">Alem disso, quanto mais falo mais limito as possibilidades individuais de compreensão da obra. E isso não é algo que eu esteja inclinada a fazer com uma história de tantas possibilidades. Aconselho que leiam e se deliciem com cada palavra, porque este é, sem dúvidas, um livro único.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;"><br /></span>
</span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: inherit;">"Quando chegamos ao fim do
túnel, Sam deu um grito muito divertido, e foi isso. Chegamos ao centro. As
luzes nos prédios e todo o resto eram maravilhosos. Sam se sentou e começou a
rir. Patrick também riu. Eu comecei a rir. E naquele momento eu seria capaz de
jurar que éramos infinitos."</span></div>
</div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #38761d;"><br /></span></span>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #38761d;"><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Espero que tenham gostado.</span></span></span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Beijinhos,</span></div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Ju</span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PT-BR; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PT-BR; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-91126682003896402962012-09-24T20:30:00.001-03:002014-10-31T12:35:23.897-02:00Cinema só com Pipoca #1<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Hey vocês!</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Como vão? Por ai está fazendo sol? Aqui tem feito muito, mas ai ai, deixa eu parar de enrolar...</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;">Sabem que venho pondo coisinhas novas, adaptando e estreando "quadros" novos por aqui né?! Então, o<span style="line-height: 115%;">utra
coisa que eu pretendia fazer no blog era uma categoria pra filmes e séries (sei que todo mundo tem uma dessa, mas né...), adoro estar assistindo novos e velhos pra poder opinar sobre. </span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666;">Pra estrear
venho com duas dicas de filmes, todos romances, ou quase... Sim, estava meio sensível esses
dias...</span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJosr_9_WGgeEYfrTiihnZCGOLjRQRdpZsqNhzeRtS5nNvRf1HzT0WVGyj6SKofCJI6F_pCh4vY1vrIVs-WbPZzK52vox_JfqjR8GrcUuwtmyVBiBh1wE4sVLP9AmgORmXGn7123mWoYo/s1600/Um+Dia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJosr_9_WGgeEYfrTiihnZCGOLjRQRdpZsqNhzeRtS5nNvRf1HzT0WVGyj6SKofCJI6F_pCh4vY1vrIVs-WbPZzK52vox_JfqjR8GrcUuwtmyVBiBh1wE4sVLP9AmgORmXGn7123mWoYo/s320/Um+Dia.jpg" height="320" width="214" /></span></a></div>
<span style="color: #073763; font-size: large;"><span style="font-family: inherit; line-height: 17px;">UM DIA</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><br /></span>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b>Gênero: </b>Romance/Comédia</span></span></span><br />
<div>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Censura:</b> 12 anos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Duração:</b> 107 min.</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Ano de lançamento:</b> 2010</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><b>Sinopse: </b></span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">Depois de um dia juntos – 15 de julho de 1988, data da formatura da faculdade – Emma Morley (Anne Hathaway) e Dexter Mayhew (Jim Sturgess) iniciam uma amizade que durará a vida toda. Ela é uma menina de classe operária cheia de princípios e ambição que sonha em tornar o mundo um lugar melhor. Ele é um conquistador rico que sonha que o mundo será o seu playground.</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 18px;">Nas duas décadas que se seguem, momentos-chaves de seu relacionamento são vividos em diversos dias 15 de julho da vida dos dois. Juntos ou separados, vemos eles ao longo de sua amizade e brigas, esperanças e oportunidades perdidas, risadas e lágrimas. Mas, em algum ponto dessa jornada, eles percebem que aquilo que buscam e desejam estava lá o tempo todo. Com a revelação do verdadeiro significado daquele dia de 1988, eles aceitam a natureza do amor e da própria vida.</span>
</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 18px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<b><span style="color: #666666;">Trailer: </span></b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: #666666;"><br /></span></b>
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></div>
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Noshw3upFw4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><span style="line-height: 17px;"><b><br /></b></span></span>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 17px;"><b>Minha opinião: </b>O filme é</span> baseado no livro de David Nicholls com o mesmo nome, que agora eu quero muito ler! Só o que tenho a dizer é que Um Dia é lindo! Há tempos que não via um romance dessa forma. Mesmo sendo triste a historia não me fez chorar e, isso é raro. Mas é um filme sobre a vida, como ela pode ser boazinha ou traiçoeira, só depende das nossas escolhas e da nossa vontade em fazer as coisas acontecerem. Claro que ele cai em alguns clichês e tem partes em que você fica por entender o que estava acontecendo, mas ,(ainda bem!) nenhum filme é totalmente perfeito. Voltando ao romance, ele é maravilhosamente conturbado e desesperador! As personagens são encantadoras com toda aquela cumplicidade e compreensão... Acho que ainda estou apaixonada pelo filme...</span></span><br />
<a name='more'></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTKKQ3AmbUHSeni_XQyfyl7r5QsqwV6BVkMb5xY8npA7Q6VTn06J2bm0eHaDVtiVBcdobvOeCqqeVy74ppNscQdhrzZxR5FsPJYO_5HxN4Bm3UOkv3wlkB_zE8p-ueaunKh1-N7Qn0B-k/s1600/promocao_881_img1_poster-site.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><br /><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTKKQ3AmbUHSeni_XQyfyl7r5QsqwV6BVkMb5xY8npA7Q6VTn06J2bm0eHaDVtiVBcdobvOeCqqeVy74ppNscQdhrzZxR5FsPJYO_5HxN4Bm3UOkv3wlkB_zE8p-ueaunKh1-N7Qn0B-k/s320/promocao_881_img1_poster-site.jpg" height="320" width="217" /></span></a></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #274e13; font-family: inherit;"> <span style="font-size: large;"> PARA SEMPRE</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Gênero: </b>Romance/Drama</span></span><br />
<div>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Censura:</b> 12 anos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Duração:</b> 104 minutos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Ano de lançamento: 2012</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b><br /></b></span></span>
<span style="color: #666666;"><b>Sinopse: </b><span style="background-color: white; line-height: 18px;">Paige e Leo (Rachel McAdams e Channing Tatum) formam um feliz casal recém-casado cujas vidas são transformadas por um acidente de carro que deixa Paige em coma. Ao acordar com uma perda de memória severa, Paige não se lembra de Leo, mas apenas da confusa relação com seus pais (Sam Neil e Jessica Lange) e do ex-noivo (Scott Speedman) por quem ela talvez ainda sinta algo. Apesar destas complicações, Leo luta para conquistar seu coração novamente e reconstruir seu casamento.</span></span></span></div>
<div>
<b><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div>
<b><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Trailer: </span></b></div>
<div>
<b><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div>
<b><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div>
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/BDOIHPzVj-0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Minha opinião: </b><span style="line-height: 115%;">Outro
romance lindo e baseado em outro livro que estou doidinha pra ler. Quanto ao filme, o que mais me chamou atenção nem foi o romance em si, já que o tema é recorrente, mas como
as coisas podem acontecer em instantes, como tudo pode mudar e desandar em apenas segundos. Creio
que essa é a principal proposta do filme. Parece um tema batido, mas em Para
Sempre a luta de Leo para recuperar a memória de Paige, o sofrimento, a
negação, a incompreensão, são todos muito fortes... Não é uma historinha toda
idealizada, a frustração chega a ser palpável! </span><span style="line-height: 17px;"> </span><span style="line-height: 17px;">É impossível não sentir um pouquinho que seja da agonia deles... </span><span style="line-height: 115%;">Aliás, o filme baseado numa história real, o que esperava?! Flores?!</span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.cinepop.com.br/cartazes/divaparadois_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://www.cinepop.com.br/cartazes/divaparadois_1.jpg" height="320" width="216" /></span></a></div>
<div>
<span style="color: #7f6000; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">UM DIVÃ PARA DOIS</span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Gênero: </b>Comédia/Drama</span></span><br />
<div>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Censura: </b>14 anos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Duração: </b>100 minutos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Ano de lançamento: </b>2012</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b><br /></b></span></span>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 17px;"><b>Sinopse: </b></span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">O Dr. Bernie (Steve Carell) é um famoso terapeuta de casais que já resolveu muitos casos bem complicados. Quando Kay (Meryl Streep) finalmente consegue arrastar seu teimoso marido Arnold (Tommy Lee Jones) para o divã do Dr Bernie nunca mais nada será como antes, pois dividir o mesmo divã com o marido será muito mais complicado do que dividir a mesma cama.</span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><span style="background-color: white; line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b>Trailer:</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b><br /></b></span></span>
<span style="color: #666666;"></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/GIQaiztaeZo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b><br /></b></span></span>
<span style="color: #666666;"><b style="line-height: 17px;">Minha opinião: </b><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">Fui ao cinema ver esse filme com a proposta de
que fosse uma comédia e me assustei com o teor de drama. Não um drama forte,
mas se você está/esteve em um relacionamento longo acho difícil que não
encontre algumas semelhanças entre o casal e vocês. Garanto que risadas são
garantidas, mas com um elenco desses o filme prometia. De certa forma, não foi
tudo que eu esperava (já que queria uma comédia em si), mas gostei bastante. A
temática da reconciliação ganhou uma cara nova nesse filme devido às
personagens que, por já serem mais idosas, eram cheias de tabus e receios de
compartilhar os sentimentos com o outro. E nessa descoberta do parceiro que
está todo o charme de Um Divã Para Dois.</span></span></span></div>
</div>
<div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/e/ed/Footloose2011Poster.jpg/215px-Footloose2011Poster.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/e/ed/Footloose2011Poster.jpg/215px-Footloose2011Poster.jpg" /></span></a></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #351c75; font-family: inherit;"> <span style="font-size: large;">FOOTLOOSE</span></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Gênero: </b>Comédia/Drama/Musical</span></span><br />
<div>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Censura: </b>livre / 10 anos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Duração:</b> 113 minutos</span></span><br />
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Ano de lançamento: </b>2012</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 17px;"><b>Sinopse: </b></span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">O roteirista/diretor Craig Brewer (</span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">Ritmo de Um Sonho</span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">, </span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">Entre o Céu e o Inferno</span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">) cria uma nova visão do clássico e adorado filme de 1984, </span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">Footloose</span><span style="background-color: white; line-height: 18px;">. Ren MacCormack (interpretado pelo estreante Kenny Wormald) se muda de Boston para Bomont, uma pequena cidade do sul onde ele experimenta uma pesada dose de choque cultural. Alguns anos antes, a comunidade foi abalada por um trágico acidente que matou cinco adolescentes depois de uma noitada e os políticos de Bomont e o adorado Reverendo Shaw Moore (Dennis Quaid) reagiram, implementando leis que proíbem música alta e a dança. Não se sujeitando ao estado atual das coisas, Ren desafia a proibição, revitalizando a cidade e, no processo, se apaixonando por Ariel (Julianne Hough) a problemática filha do Reverendo.</span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b><br /></b></span></span>
<span style="line-height: 17px;"><span style="color: #666666;"><b>Trailer: </b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/iSF4UmPs1tw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe><span style="font-family: inherit;"><b style="color: #666666; line-height: 17px;"><br /></b>
<span style="color: #666666; line-height: 17px;"><b>Minha opinião:</b></span><b style="color: #666666; line-height: 17px;"> </b><span style="color: #666666; line-height: 17px;">Bom, o filme foi... Água com açúcar. Sem dúvidas o original gravado em 84 é melhor (acho que devido ao fato de que gosto mais daquele estilo musical), mas esse não é de todo ruim. Temos que levar em consideração que a história foi trazida para os dias atuais e, desde aquela época, muita coisa mudou. O enredo não foi dos piores e faz refletir um pouco sobre a juventude atual e toda sua vontade de opinião e imposição (não foi por isso mesmo que eu criei um blog?!). Enfim, é um filme ótimo pra domingo a tarde, quando a melhor pedida é algo simples, que não se precise pensar muito pra entender. Ah, a dança épica de Footloose é bem reproduzida no final, vale a pena esperar por ela.</span></span></div>
</div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Espero que tenham gostado. Prometo me sacrificar muito vendo mais filmes pra indicar pra vocês! Ah, e tentarei mudar o gênero deles, relaxem!</span></span></div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Enfim, até mais pessoas.</span></span></div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Beijinhos,</span></span></div>
<div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Ju</span></span></div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-89528216975920792532012-09-21T21:05:00.001-03:002014-10-31T14:22:44.938-02:00[Resenha] Feios<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig24-l-cXd1-BWQuXorDmtlXX_qfLWyS3PStrsUzdE6H2vHnUwnxQhMmRm0eP3RVOHunAhZHIUVyattz0s2ZrSn4xY8PUkUR5ZTxnODWq2SbqLis-ze0DtwNHzqBeo359zH_pgWXjFwSM/s1600/Feios_Capa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig24-l-cXd1-BWQuXorDmtlXX_qfLWyS3PStrsUzdE6H2vHnUwnxQhMmRm0eP3RVOHunAhZHIUVyattz0s2ZrSn4xY8PUkUR5ZTxnODWq2SbqLis-ze0DtwNHzqBeo359zH_pgWXjFwSM/s1600/Feios_Capa.jpg" height="320" width="214" /></a><i><span style="font-family: inherit;">“<span style="color: #274e13;">Em um mundo de extrema
perfeição, o normal é feio”</span></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 35.4pt;">
<b><span style="color: #666666; font-family: inherit; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 115%;"><b>Nome oficial:</b> Uglies<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 115%;"><b>Autor:</b> Scott Westerfeld<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 115%;"><b>Editora</b>: Record<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; line-height: 115%;"><b>Sinopse</b>: Em uma sociedade
futurística, todos os adolescentes esperam ansiosos o aniversário de 16 anos,
pois então serão submetidos a uma inacreditável cirurgia plástica, que
corrigirá todas as suas imperfeições físicas, transformando-os em perfeitos.
Tally, porém, acaba se envolvendo em uma conspiração e descobrirá que, por trás
de tanta perfeição, se esconde um terrível segredo</span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #274e13; font-family: inherit;"><b>Feios e perfeitos, fúteis e controlados, revoltados e temidos</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Feios
é um daqueles livros dos quais todo mundo já falou. Não é nenhum lançamento e a
maioria das pessoas já leu, mas era um dos que estava na minha lista de leitura
há muito tempo... Resumindo, resolvi apostar nos comentários gerais.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Não
achei a narrativa digna do estardalhaço que causou quando o livro foi lançado.
Creio que tenho sérios problemas com narradores personagens, e Tally não me
cativou nadinha. O desenvolvimento da trama de Scott não foi o que mais me prendeu,
é pouco descritiva e um tanto quanto superficial.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Entretanto, a ideia proposta por ele
é, no mínimo, interessante. A beleza como arma de controle da sociedade! Já parou pra pensar sobre a ditadura do"belo"? E no quanto somos facilmente manipulados e controlados para gostar de certos tipos de coisas? Caso, misteriosamente, não, Feios te levará a essas reflexões. Dá
para passar muito tempo refletindo sobre conceitos de beleza e o modo como
agimos frente aos estereótipos propostos. E até frente a pessoas que vão contra eles.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="text-indent: 35.4pt;">Já vou avisando que quaisquer semelhanças com a realidade à sua volta não são nem sequer vestígios de coincidência.</span><span style="line-height: 115%;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Tally Youngblood é uma feia que
espera ansiosamente por seu aniversário de 16 anos para se tornar uma perfeita.
Acontece que, na época em que vive, todas as pessoas passam por uma série de
cirurgias plásticas que as deixam com os traços e medidas pré estabelecidos
como ideais. Parece realmente bom! Quem nunca quis mudar aquele nariz um pouco
mais comprido ou juntar um pouquinho os olhos? </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Tally não só quis como esperou a vida inteira por
isso e está louca para ser perfeita, afinal, tudo é melhor em Nova Perfeição!
As festas, as pessoas, a simetria, o glamour... Além de todas estas vantagens,
seus amigos são todos perfeitos e ela está sozinha em Vila Feia. É nessa
vontade desesperada de encontrar seu melhor amigo Peris que toda a história
começa.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Após criar uma enorme confusão
entrando escondida em Nova Perfeição, lar dos perfeitos, Tally conhece Shay,
outra feia. Gostei dela no começo, além de inteligente e corajosa ela tinha
todo aquele negócio de revolução e ir contra o sistema, que me fez simpatizar. Logo
elas ficam muito amigas e cúmplices de aventuras e fugas, mas têm idéias bem
distintas a respeito do futuro como perfeitas. Shay não quer realizar a
operação e seu desejo é fugir para a Fumaça para encontrar David. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">O que mais uma pessoa poderia
pedir? A perfeição já é tudo! Tally fica
perplexa com as idéias de Shay, mas mesmo assim não consegue impedi-la de ir. Um
montão de coisas acontece a partir do momento que ela foge e, contá-las seria
muita maldade da minha parte para aqueles que não gostam de spoilers.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Passei muito tempo falando da
historia e comentando pouco sobre ela então, comecemos pelo romance. Sim, a história
tem um romance e, como se fosse novidade, achei sem sal. Sem nada de bonito
sabe? Não é aquele casal que você pensa quando busca uma história de amor. Acho
que pelo fato dela acontecer de repente o leitor é meio que pego desprevenido
porque, nada indicava que estava rolando sentimento de uma das partes! Mas vai
ver eu fui insensível...</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Outras coisas que não me
agradaram foram os nomes. Se você
procura um livro repleto de criatividade escolha o próximo da lista. Feios é
uma historia interessante, mas, não sei se de propósito, é desprovido de nomes
inusitados. Fumaça, Vila Feia, Nova Perfeição e coisas do tipo, totalmente
óbvias.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">As relações pessoais também não são
muito desenvolvidas, o que dá um sentimento de incompletude à personagem, que
fica obstinada por uma ideia não clara. Mas não considero isso um defeito. Aliás,
a torna ainda mais verídica à medida que coloca as personagens vazias, fúteis, egoístas
e de fácil controle. E, não era esse o motivo de tornar todos perfeitos?!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span>
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Mais para o final a historia
começou a amarrar alguns nós que estavam soltos no início da narrativa e dessa
forma subiu um pouco no meu conceito. Tenho que admitir que o jeito como o
livro acabou me deixou com muita vontade de ler o segundo: Perfeitos. Só estou
esperando encontrar ele livre na biblioteca pública da minha cidade que, a propósito,
foi onde peguei Feios.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span>
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Numa escala de 0 a 10 minha nota para
o livro seria por volta de 7. A consciência crítica que ele tenta formar,
apesar de toda a simplicidade, já é motivo para considerar o livro como bom. A crítica se aplica tanto à nossa sociedade atual quanto ao caminho que estamos tomando. É
raro encontrar essas propostas em livros infanto-juvenis e acredito que
despertar o interesse para questões de alienação e controle de massa sejam
essenciais na formação de uma pessoa não submissa às vontades universais.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Parando com meus discursos de
revolucionária de sofá, se não leu, leia o livro. É daqueles bem fáceis, pra domingo
de manhã, sabe?! Então, vai lá, tem ele pra comprar <a href="http://www.submarino.com.br/produto/7119143/feios" target="_blank">AQUI</a> e, se gostar de ebook,
faça download <a href="http://raquel-ebooks.blogspot.com.br/2012/06/feios-scott-westerfeld.html" target="_blank">AQUI</a>, tem os outros da série inclusive!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Se gostarem comentem, caso não,
comentem também. E apareçam com freqüência. Até mais pessoas!</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Beijos, Ju.</span></div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-84065578540053115402012-09-20T21:40:00.000-03:002014-10-31T11:52:49.323-02:00Aproveitando a deixa<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
Digamos que sou o tipo de pessoa
que não pode ver o link de um texto com título interessante que corre pra ler.
Muitas vezes encontro coisas interessantes, por isso tinha em mente fazer um
post por semana com textos, tutoriais, dicas ou qualquer outra coisa que visse
por ai que não fosse escrita por mim.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
Sem querer esbarrei há pouco com
"Por que andar de ônibus faz bem ao seu caráter". Adorei a posição da
autora e decidi que era uma ótima forma de começar, afinal, já falávamos de
ônibus mesmo...<o:p></o:p></div>
<h2 style="text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
Por que andar de ônibus faz bem
ao seu caráter</h2>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhsClnjZ75P51a6KvieeOwyDU6ZAWsRVYZBiweqEuUUF2O8-X1UQPGQDVVxuARMSCTrr5PZJ8p6NBODusfTBselmBMX8CPXo1BumgGcdk7PtRIipLa5LiXihfyz1D8AM0YYPc9yv7xImz18AtCzy-kWzovpu0KnNjPluU81ww" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://25.media.tumblr.com/tumblr_m9vqxppRQY1rfhkkgo1_500.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
Não confie completamente em uma
pessoa que nunca andou de ônibus. Não importa se hoje você tem um Camaro
Amarelo (e é doce doce doce), se você já andou de ônibus em uma fase de sua
vida, você não é a mesma pessoa. Digo mais: ainda que você tenha condições de
comprar um Porsche para o seu filho quando ele fizer 18 anos, permita que ele
passe ainda que poucos meses andando de ‘busão’. É que, para mim, este meio de
transporte forma nosso caráter como chinelada nenhuma consegue fazer. Explico
nos pontos seguintes.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
1) Paciência - Tudo começa no
processo de espera. Você se vê encostado na parada de ônibus esperando pela boa
vontade do mesmo. Você até já decorou o horário que o “seu” ônibus passa. Mas
se o motorista resolver pisar forte no acelerador e passar 3 minutos antes, só
resta a você esperar mais 45 minutos pelo próximo.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
2) Lidar com a humilhação - Vem
ao longe o ônibus. Você reconhece no letreiro luminoso que é o SEU ônibus. Seu
coração acelera. Você corre atrás dele como o Super Mario corre atrás da Princesa.
Ele se aproxima e você percebe que o condutor não diminuiu a velocidade. Por
algum motivo, o motorista passou direto com direito a um sorriso maroto,
apontando para um suposto ônibus que vem atrás. Você fica com cara de tacho e a
mão apontando para o nada</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
3) Respeito às diferenças -
Quando o “ônibus de trás” finalmente chega após 23 minutos, é claro que ele
estará parcial ou totalmente lotado. Você se depara com um misto de sons e
batuques, pessoas do Manassés pedindo doação, menino vendendo balinha e o
cobrador com o humor pior do que o de um siri na lata. Você toca, ainda que não
queira, pessoas que você jamais tocaria na zona de conforto de seu carro. Você
é obrigado a lidar com gente diferente, sentar ao lado delas e até puxar
assunto sobre “como o tempo hoje está quente”. Enfim: você deixa de lado seu
ego e deixa de tanta frescura.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
4) Altruísmo - Ainda que contra
sua própria vontade, as Leis da Ética de Ônibus™ dizem que você deve ceder seu
lugar aos mais velhos e se oferecer para segurar os livros do estudante de
ensino médio do cabelo esquisito que está em pé ao seu lado. Resumindo: você
aprende NA MARRA a ser gente boa.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
5) Capacidade cognitiva e
filosófica - Janela de ônibus é praticamente a janela de sua alma. Não existe
um lugar melhor para refletir sobre sua vida e colocar os pensamentos em ordem.
Nem seu travesseiro; nem montes no Himalaia. Você acaba encontrando soluções
para seus problemas, resolvendo cálculos complexos e tendo a ideia que faltou
naquele brainstorm da reunião. Ou seja, de certa forma você se torna mais
inteligente.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
6) Educação - É no ônibus que
você coloca em prática as palavras mágicas que sua mãe ensinou: “obrigado”
(para o motorista, na hora de descer), “por favor” (a Deus, para que seu ônibus
não demore tanto – todo dia peço isso a Ele) e principalmente o “COM LICENÇA”
(por motivos óbvios). Ou seja: 1 ano de estágio probatório pegando ônibus e
você se torna um gentleman ou uma lady.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
7) Histórias para contar pros
netos - Quem nunca passou por situações exóticas, engraçadas e inusitadas em
ônibus? Quem nunca pegou o ônibus errado e foi parar em uma boca de fumo? (eu
já!) Quem nunca ia descendo do ônibus e só na escadinha disse: “eita, esqueci
de pagar! Perae moço!” (eu já) Quem nunca sentou ao lado de uma senhora que foi
com sua cara e resolveu te aconselhar com muita sabedoria? (eu já…)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
<b><span style="font-size: large;">***</span></b><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
[Ah, antes que eu me
esqueça, a autora do texto que estreou nossa coluna de textos fora da caixa,
foi a Fernanda. Conheçam um pouco mais sobre a "quase vitima da Engenharia
Ambiental" e seu blog Um Pop de Tudo, no link aqui].<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
Voltando...<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
Eu, como uma frequentadora
assídua da lata de sardinha móvel, concordo com tudo dito pela Fê (olha a
intimidade!). E ainda ouso achar que tem
um montão de outras coisas que reforçam o caráter, como por exemplo,
resistência física! Não me diga que foi moleza aprender a se segurar nas
freadas bruscas e durante as corridas pra passar no sinal amarelo! Porque, pra
mim foi um sufoco! E nos dias quentes? Você acha que caminhar seria um inferno
e resolve pegar o ônibus. Isso sim é teste de sobrevivência a condições
extremas! <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
E mais uma! Já parou pra pensar o
tanto de conhecimento que se ganha ouvindo conversas no ônibus? Além de
inspiração, conquistada após muito reparar no comportamento das pessoas, tem
sempre alguém que está contando um caso
daquela amiga que tinha uma doença e curou com sei lá o quê, ou alguém
ensinando uma receita, ou um caminho pra chegar sei lá onde, ou uma banda de
música nova, ou onde conseguir um emprego... Talvez eu tenha um espirito de
fofoqueira, mas, ouvir as pessoas conversando me fascina! E lugar nenhum tem
uma oferta tão grande quanto o "busão".<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
Espero que tenham gostado. Se
concordarem, discordarem, gostarem ou não, deixem um comentário ali embaixo.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Voltem sempre. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
Aliás, eu voltaria se fosse você.</div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F25.media.tumblr.com%2Ftumblr_m9vqxppRQY1rfhkkgo1_500.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhsClnjZ75P51a6KvieeOwyDU6ZAWsRVYZBiweqEuUUF2O8-X1UQPGQDVVxuARMSCTrr5PZJ8p6NBODusfTBselmBMX8CPXo1BumgGcdk7PtRIipLa5LiXihfyz1D8AM0YYPc9yv7xImz18AtCzy-kWzovpu0KnNjPluU81ww" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-54562558722833121002012-09-19T19:14:00.001-03:002014-10-31T10:35:10.559-02:00Sobre ônibus e cabelos ruivos<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/tumblr_makkgzGDek1rnbzgeo1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiAI2YKSdaxZnPu8Lg59tfnzOtBBHX-D8BR8YnfGsIR5JV4RF1WT_lwXdnZKDG8yAtSISts2FwHxjxs9fjZhuhiCHZBL7dz3CctGwchIPQDmPTMJ48slbHjhDv0FMj9P6fYFy8eVgpthJeSF3W7cyJI47B3XN96xaV48SHocQ" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://25.media.tumblr.com/tumblr_makkgzGDek1rnbzgeo1_500.jpg" height="320" width="288" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;">J</span><span style="color: #666666; text-indent: 35.4pt;">ulian entrou no ônibus com a
mesma cara de cansado de sempre e por acaso se sentou. Aquele dia fora
extremamente comum, para não dizer insuportável, mas arrumar um lugar no ônibus,
além de raro, é suficiente para fazer a felicidade de qualquer pessoa. Aliviado
ele colocou a bolsa sobre os pés esperando por seu companheiro de banco e pedindo, suplicando, que não fosse um homem suado.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">O que ele tomou no café da manhã
pra conseguir essa façanha é um mistério, mas por um golpe de sorte, a menina
das trancinhas ruivas foi quem ocupou o assento ao lado... Já era uma vitória ter
conseguido um lugar! Agora, tendo a ruivinha de acompanhante, ele quase poderia
chamar o maldito <i>horário de pico</i> de
paraíso.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Oi. – ela cutucou Julian que
tentava sem sucesso desviar o olhar dos joelhos dela - <i>Dava pra abri a janela fazeno favor?</i> – a
ruivinha pediu com um sorriso tímido. Como se Julian fosse resistir a qualquer coisa que saísse por aqueles lábios...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Claro! – respondeu ele com
rapidez e olhos arregalados de surpresa. Adrenalina correu as veias disparando o coração do
menino. Por mais que se espere, nunca se está totalmente preparado para trocar
a primeira palavra com a menina que se vem namorando à distância. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">O romance deles era um daqueles
casos comuns de terminais rodoviários. Do tipo em que a mocinha da plataforma
vizinha é tão linda que parece impossível desviar o olhar e, exatamente na hora
em que ela vai retribuir com olhos carregados de paixão e volúpia, por
infortúnio do destino, o ônibus chega e ela some de vista. Já devia ter uma
semana que Julian a observava e todo dia era a mesma ladainha.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Mas agora ela estava do seu lado
no ônibus mais cheio da cidade. Tudo poderia acontecer!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Julian se ajeitou inquieto no assento: precisava falar com ela! Infelizmente, puxar assunto nunca fora seu ponto forte, parecia que nada servia. E ele já tinha pensando em tudo! De “<i>Será que hoje chove?” </i>a “Qual sua opinião sincera sobre pingüins de geladeira?”. Patético.
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Ele nunca a tinha visto de perto,
mas a ruivinha era mesmo ruiva da raiz às pontas do cabelo. Parecia natural,
mas tinha algo de hipnótico no modo como ela tirava a franja do rosto. Desorientado
e amaldiçoando suas mãos por suarem ele se virou para falar com ela. Sua sorte
devia estar acabando, porque no mesmo instante em que virou a cabeça o vento jogou a franja vermelha nos olhos dela. Lá se foi toda a pouca coragem que ele tinha.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Ele tinha que tomar atitude logo.
Não era comum encontrar um banco vago, tampouco uma menina de trancinhas tão <i>desgrenhadamente</i>
perfeitas. Ainda mais, porque ela tinha olhos cor de amêndoa e muitas sardas,
usava uma mochilinha cor de rosa e sapatos surrados também da mesma cor. E, não se perde uma menina que tenha sardas e use sapatinhos combinando.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;">Sem falar das marquinhas perto da boca. Dava pra ficar olhando pra elas
eternamente...</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Desculpa, estou-te pertubando?
– a menina perguntou se mexendo incomodada</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Oi?! – Julian sequer tinha
disfarçado a fixação - De jeito nenhum. – apressou-se em corrigir. - É que você
tem umas marquinhas legais perto da boca. – ele admitiu corando</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Ah – ruivinha riu sem graça – Coisas
de quando criança.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Ah, sei. - ele tentou dar um sorriso.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"> Julian já poderia ver os filhos que teriam um dia, todos com aqueles narizes fininhos dela... Com os cabelos ruivos dela e vozes baixinhas e suaves como ela. Eles não precisavam ter nada dele... Talvez se fizesse alguns clones seria possível ter milhares daquela ruivinha. Silêncio, Julian, freadas e uma parada numa rua estreita.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Bom, essa é minha hora.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Tudo bem então.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- Então tchau – ela se levantou
pondo a mochila nas costas e ajeitando a franja. Virou-se para Julian e deu-lhe outro sorriso
tímido, fazendo-o ficar sem jeito.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">- É... Tchau.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Julian ficou olhando- a sair.
Seus quadris largos balançando de leve num ritmo inconstante, as trancinhas
batendo nas costas, a sapatilha saindo do pé... Tinha vontade de sair correndo
atrás da ruivinha e lhe dizer o quanto era maravilhosa. Talvez até lhe
confessar amor eterno e pedi-la em casamento! Talvez se corresse ainda a
alcançasse a tempo de serem felizes para sempre, bastava uma atitude. Mas
Julian era assim. Tudo ficava na sua vontade ou na lista de obrigações domésticas
que sua mãe diariamente pregava na porta da cozinha.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Ônibus em horário de pico não tem
lugar vago; sai ruivinha entra alguém. E, nesse sobe e desce, empurra e aperta,
o tempo vai passando e cada um vai pra um lado, até que o ônibus volta pro seu
lugar sem se preocupar com <i>Julians</i>, nem ruivinhas, nem amores frustrados de estação.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Texto escrito por mim. Espero que tenham gostado.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Beijos, Ju</span></div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F25.media.tumblr.com%2Ftumblr_makkgzGDek1rnbzgeo1_500.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiAI2YKSdaxZnPu8Lg59tfnzOtBBHX-D8BR8YnfGsIR5JV4RF1WT_lwXdnZKDG8yAtSISts2FwHxjxs9fjZhuhiCHZBL7dz3CctGwchIPQDmPTMJ48slbHjhDv0FMj9P6fYFy8eVgpthJeSF3W7cyJI47B3XN96xaV48SHocQ" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-5684631094750119162012-09-19T18:38:00.003-03:002014-10-31T10:33:25.504-02:00Esconde esconde<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;">Oi pessoas! Notaram minha
ausência?</span></div>
</div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Sinto muito por ter ficado tanto
tempo distante, mas essas foram semanas turbulentas. Pra começar, passei no
vestibular! Direito aí vamos nós!</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNOtqBKVdZEB4l9v3hZ9roya0hemBIh7nx6BQMWrNI9NukimDdNSwROVGIRy1960feb9K02Vl5FKdXX7qRiGZd3b8UbzS8eec3B4huH_neUMNuvUCkn_4AYlM_4A9XtGpjX39q5U3lgdN5/s1600/523403_364636066946539_1385386657_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNOtqBKVdZEB4l9v3hZ9roya0hemBIh7nx6BQMWrNI9NukimDdNSwROVGIRy1960feb9K02Vl5FKdXX7qRiGZd3b8UbzS8eec3B4huH_neUMNuvUCkn_4AYlM_4A9XtGpjX39q5U3lgdN5/s400/523403_364636066946539_1385386657_n.jpg" height="265" width="400" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #741b47; font-family: inherit; font-size: x-small;">Eu, à direita, e minha amiga que também passou, à esquerda</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #666666; font-family: inherit;"> Depois, uma centena de problemas de ordem
judicial surgiu e, pra completar, pane no sistema de internet da minha casa...
Enfim, não dava mesmo pra postar nada.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Mas, para compensar, estou de
computador novo e com maior disponibilidade de tempo pra escrever, organizar
direitinho o blog e ler muuuuitos livros (talvez apareça resenha de algum
Código por aqui, mas relevem caso aconteça...). Inclusive já tenho mais dois livrinhos pra resenhar pra vocês *-*</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Espero que não tenham me
abandonado por esse tempo em que estive ausente e peço um pouquinho de
paciência e compreensão, afinal, ainda estou sem internet...</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Mil beijinhos leitores,</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Ju.</span></div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-26074195870061116722012-09-09T21:47:00.001-03:002014-10-31T10:31:29.448-02:00[Resenha] Antes de Morrer<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://skoob.s3.amazonaws.com/livros/489/ANTES_DE_MORRER_1229347645P.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://skoob.s3.amazonaws.com/livros/489/ANTES_DE_MORRER_1229347645P.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #38761d; font-family: inherit;"> <span style="color: #3d85c6;">"Mas o intervalo de esquecimento faz meu coração bater depressa como o de
um coelho, porque de fato, por um minuto, esqueci quem eu era.
Tornei-me ninguém, e sei que isso vai acontecer de novo."</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
<span style="color: #666666;"><b>Nome oficial: </b>Before I Die</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Autora:</b> Jenny Downhain</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Editora:</b> Agir</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Sinopse:</b> Tessa é uma menina de 16 anos que tem uma doença incurável. Diante de
seu imutável destino, ela organiza uma lista com o que gostaria de fazer
antes de sua morte e parte em busca de realizá-la: se apaixonar, ter a
primeira relação sexual, dirigir escondida, roubar coisas numa loja...
viver o tempo que resta. Um tema doloroso, passado com leveza e doçura,
em um texto verdadeiro e tocante, sem ser piegas.</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #666666;"><span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: inherit;"><b>Jovem, inconsequente, irritável, frágil, viva</b></span></span></span><span style="color: #666666; font-family: inherit;"> </span></div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<a name='more'></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Você
já parou pra refletir a respeito da vida? </span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">É
uma coisinha tão insignificante... Uma hora estamos bem e no próximo segundo
podemos não estar mais por aqui. Será que por isto não deveríamos estar mais
preocupados em ver, ouvir, sentir o mundo ao invés de desprezar a centena de
coisas que passam por nós todos os dias?</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"> É
disso que o livro se trata, das pequenas coisas e do quão significantes elas
podem ser.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Bom,
pelo título e pela sinopse já dá pra imaginar que o livro promete lágrimas.
Mesmo assim resolvi ler e, derramei montões delas, principalmente no final da
história. Assim como em Cinquenta Tons de Cinza estou sem jeito para começar a
resenha, só que dessa vez é porque o livro mexeu comigo.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">No
início cheguei a pensar que o livro não fosse me agradar. Por ser narrado em
primeira pessoa ou você gosta ou detesta o narrador. E Tessa não me agradou nas
primeiras páginas. Muito imatura, irresponsável, inconseqüente. Mas daí me
lembrei que ela é uma adolescente! Tem todo o direito de ter raiva. </span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">A
maioria dos livros protagonizados por jovens com doenças terminais trata deles
como se fossem mais crescidos e maduros com a idéia do que está por vir. Mas
nesse não. Tessa é uma adolescente imediatista, cheia de sonhos, irritável,
arrogante e tão apegada ao mundo como qualquer um de nós. E ela quer viver!
Quer muito... Tanto que faz uma lista com desejos pra realizar antes de morrer.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">E,
no decorrer do livro, ela vai cumprindo os itens apesar de seu corpo fraco,
sensível e debilitado. Dirigir um carro, ter a primeira relação sexual, usar
drogas, desrespeitar a lei, dizer sim para tudo por um dia são alguns exemplos.
O que ela não sabe é que suas ações têm peso e magoam aqueles que a amam. Apesar
disso, é impossível não sorrir com as besteiras que ela faz.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Pra
ajudá-la a completar a lista ela conta com Zoey, sua melhor amiga, que num
momento de descuido acaba comprometendo sua juventude com uma gravidez. </span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Sinceramente,
também não gostei dela. O tipo de amiga que animava, mas ta colocava pra baixo
com comentários desnecessários, muitas vezes relacionados à condição de Tess.
Mas, quem sou eu para julgá-la? Ela era a única que não tinha pena de Tessa, a
única que não ficava tratando-a com condolência. Era quem entendia que ela
continuava sendo gente apesar da doença e fazia questão de tentar mostrar que o
mundo não girava ao seu redor. Com o desenrolar da trama ela melhora um pouco,
mas terminei o livro sem sentir afinidade por Zoey.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Pra
não parecer muito exigente, Cal, Adam e o pai de Tess me cativaram facilmente.
São personagens fáceis de amar. </span><span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Cal
é irmão de Tess e tenta de toda forma resistir à possível perda da irmã. As
brincadeiras e os diálogos entre eles são inteligentes e as conversas mostram que
ambos se entendem. Os truques de mágica me conquistaram totalmente, assim como
as vezes que ele chorou, que me fizeram chorar junto. Só a idéia de perder um
irmão já dói, imagina a certeza!</span></div>
</div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">Cal diz que os seres humanos são feitos
das cinzas do núcleo de estrelas mortas. Segundo ele, quando eu morrer,
tornarei a virar pó, luz cintilante, chuva. Se for verdade, quero ser
enterrada bem aqui, debaixo desta árvore. Suas raízes vão penetrar a
matéria macia do meu corpo até eu ficar totalmente seca. Renascerei como
broto de maçã. </span></blockquote>
</div>
</blockquote>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"></span></div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">O
valor da família fica bem evidente no decorrer das páginas e é uma das coisas
que, mas me fez gostar da história. A forma como Jenny trata a relação
pai-filha é linda. Eles se completam. Ele a entende e faz de tudo por mais uns
dias com a filha, mas mesmo assim respeita sua vontade. Ele a ama tanto que faz
o óbvio parecer extraordinário.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Adam
é vizinho de Tess e não tem nada de deus grego. Mas é tão fofo que é impossível
imaginá-lo feio e não se apaixonar por ele ao mesmo tempo em que Tess. A
relação deles é tão sensível, quase dá pra sentir o calor. Adam leva Tess pra
andar de moto, dá chá de cogumelo pra ela e nesse momento você pensa o que
existe de bonito nisso?! Bom, é que desse jeito eles se conhecem. Ele é um fofo
e continua ao lado dela apoiando-a até o fim, independente de tudo. É um amor
sublime sem ser piegas e isso é algo que eu valorizo num romance.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">Enfim,
o jeito que Jenny escreve te mantém dentro do que está acontecendo. Principalmente
no final da história. Você sente a vida correndo, sendo intensa, se esvaindo...
Chega um momento que é difícil distinguir se a dor no seu coração são
sentimentos seus ou do livro. Acho que, no final, é tudo a mesma coisa.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit; text-indent: 35.4pt;">O
livro me deu muito que pensar e aposto que te dará também. Se você está
sensível no momento tem duas opções: ler sabendo que vai chorar ou deixar pra
depois sem tirar da wishlist. Agora, se você não gosta de livros tristes,
aprecie um pouco a fragilidade da vida e leia esse.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Espero
que tenham gostado.</span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Se você tiver paciência pra ler no computador, faça o download<b> <a href="http://minus.com/lUgX7rvUZwNe6" target="_blank">AQUI</a></b><span style="background-color: #073763;"><b><a href="http://minus.com/lUgX7rvUZwNe6" target="_blank"></a></b></span> </span></div>
</div>
<div style="text-indent: 35.4pt;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PT-BR; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">Beijinhos</span></div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-30739811040285813522012-09-07T19:48:00.003-03:002014-10-31T10:29:07.212-02:00Não perca tempo e Imagine Dragons<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-family: inherit;">Olá pessoas, como vão? Eu vou desesperada pra fazer resenha dos ultimos livros que li! Isso significa que logo logo terão muito pra ler por aqui!</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Mas o assunto de hoje é outro, é música!</span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Tudo começou com era uma vez. E era uma vez o trailer de As Vantagens de Ser Invisível. Como é de conhecimento geral, trailers geralemente vêm carregados de músicas boas, normalmente de bandas menos conhecidas. Esse não foi exceção.</span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEivZ8TkhpJqUSZ7_ekd7RPcS5v9lrcHAmGdF8hjB6Ujl4Btqi1GYkT8tV-uHs5gR6KMue28PVDT-KyvshpMvNTPHdgi3oLwX_PHSRNZ9Lg2v1y8DirE8qNt1Xj8P7kPtAB1c4Q5sTwZ1dom4aPzgzAJcVDFffVhi0sa5k5wKfmqFFWsWq9O2awSjCLoTcTZqjnkYQp02JA" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://a1.ec-images.myspacecdn.com/images02/143/183322488dcf4ecbab901b956604d6ba/l.jpg" height="213" width="320" /></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">E, assim, descobri </span><span style="color: black; font-family: inherit;">Imagine Dragons</span><span style="color: #666666; font-family: inherit;">, a banda desses simpáticos ai do lado:</span></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Dono de uma voz incrível, Dan Raynolds só poderia ser o vocal. Com a ajuda de Wayne Sermon o guitarrista, Ben
McKee o baixista e Daniel Platzman o baterista eles formaram a Imagine Dragons. Os meninos de Las Vegas lançaram três EPs independentes e
fizeram várias turnês em seguida, na tentativa de ganhar terreno. Tudo por conta própria.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
<span style="color: #666666;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<span class="hps" style="color: #666666; font-family: inherit;">A luta emocional é a temática central das músicas, cujo objetivo inicial era tirar a dor das experiencias vividas por eles mesmos. <span class="" id="result_box" lang="pt"> <span class="hps">Essa transformação</span> <span class="hps">-</span> <span class="hps">de dor emocional</span> <span class="hps">em arte</span> <span class="hps">-</span> <span class="hps">é o que impulsiona</span>-os como pessoas <span class="hps">e é também</span> <span class="hps">o que inspirou</span> <span class="hps">seu primeiro hit</span> "It's Time", lançado </span></span><span class="hps" style="color: #666666; font-family: inherit;">no início deste ano</span><span class="" style="color: #666666; font-family: inherit;">. </span></div>
</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="" style="font-family: inherit;"><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps">"Nós sentimos que</span> <span class="hps">finalmente criamos algo</span><span class="hps"> do qual estamos</span> <span class="hps">todos realmente</span> <span class="hps">orgulhosos e que</span> <span class="hps">esperamos que possa</span> <span class="hps">inspirar outras pessoas e</span> <span class="hps">ajudá-las a</span> <span class="hps">se sentir um pouco</span> <span class="hps">menos sozinha.</span> <span class="hps">Isso é</span> <span class="hps">o que a música</span> <span class="hps">é sobre.</span> <span class="hps">É o maior</span> <span class="hps">comunicador</span> <span class="hps">que eu sei.</span> <span class="hps atn">" disse Dan Raynolds a respeito da faixa.</span></span> </span></span></div>
</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="" style="font-family: inherit;"><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps atn">"Eu escrevi '</span>It's Time'<span class=""> durante</span> <span class="hps">um período </span><span class="hps">de transição em</span> <span class="hps">minha vida ",</span> <span class="hps">Reynolds</span> <span class="hps">lembra.</span> <span class="hps">"Parecia que</span> <span class="hps">tudo ia</span> <span class="hps">errado.</span> <span class="hps">Eu estava tentando</span> <span class="hps">decidir o que eu</span> <span class="hps">queria fazer</span> <span class="hps">com a minha vida</span><span class="">, tentando</span> <span class="hps">descobrir como</span> <span class="hps">levar</span> <span class="hps">a sério</span> <span class="hps">a música.</span> <span class="hps">Eu estava</span> <span class="hps">tomando decisões sobre</span> <span class="hps">quem eu era.</span> <span class="hps">Eu sou um</span> <span class="hps">cara muito</span> <span class="hps">jovem e eu</span> <span class="hps">ainda estou</span> <span class="hps">tentando descobrir</span> <span class="hps">a resposta para essas</span> <span class="hps atn">perguntas. "</span></span> </span></span></div>
</blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiMz5XfflDhJNVb5mvGbUbiu2rSG_wgPCc4oEUkDvDPxP1unrid_WpqPGUs_iQkkWw3VUWg3BiFEP94Xm4j0BYHKl2MqskWXaIKx_QvJUXrYgWka5H7i-XfMPE-F8eLmvYQyo3l8NYlKfgAzVvQPYH5zR_azu8SEIW5jLr4J4G0a_CFmSp9qQrELtpbTlXUdHRFDqZpPDci-ezu9oFtO8hJ7CM" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://402productions.com/reviews/wp-content/uploads/2012/08/Night-Visions-Album-Cover-Cropped.jpg" height="175" width="200" /></a><span style="color: #666666; font-family: inherit;">A partir de então, It's Time se tornou febre, garantindo ao grupo</span><span class="" id="result_box" lang="pt" style="color: #666666; font-family: inherit;"><span class="hps"> uma</span> <span class="hps">indicação ao</span> <span class="hps">MTV</span> <span class="hps">VMA</span> <span class="hps">2012</span> <span class="hps atn">para "</span><span class="">Melhor Vídeo de Rock</span><span class="">.</span><span class="">". Esse sucesso inclusive deu um "empurrãozinho" para que o grupo conseguisse Alex Da'Kids (produtor de Eminen e Rihana) para produzir seu álbum de lançamento Night Visions, que foi lançado dia 04 desse mês. Ou seja, 3 dias atrás!</span></span></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"> </span><span class="" id="result_box" lang="pt" style="color: #666666; font-family: inherit;"><span class="hps">O álbum alcançou</span> <span class="hps">o #1 no</span> <span class="hps">iTunes</span> <span class="hps">EUA</span> <span class="hps">gráficos</span>, # <span class="hps">2 no</span> <span class="hps">iTunes</span> <span class="hps">nas paradas</span> <span class="hps">do Canadá</span><span class="">, e</span> <span class="hps">n º 1</span> <span class="hps">na Amazon.com</span> <span class="hps">no dia do lançamento. Não dá pra negar que os meninos são bons! E, olha essa capa! Achei inspiradora e muito expressiva. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjDfcM4zURmYN6QbXeDcnU6FXxwJH2lM_SR0U2yg1sDFGgx6ROi-L7v1HJPJnxW5h72Igfo0YJpNVcMnYVARkhcH-HEoXvno3dbArBe4qhg650pwlYX2ws1bGoFUYRtxEsamVrUuHgRziuCtTNwmrJXKrI59pzsV6kIc-03y45JArncxqPb" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://theaudioperv.com/wp-content/uploads/2012/08/imaginedragons.jpg" height="132" width="200" /></a><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps"><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class=""><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps">Parece que estou sendo tendenciosa, não?!</span></span></span></span></span></span> Mas é que, i</span><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps"><span style="color: #666666;"><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class=""><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps">nfelizmente, s</span></span></span></span>ou suspeita pra falar de bandas de rock alternativo, uma vez que são minhas preferidas, então nem vou ficar perdendo tempo chateando vocês com o quanto as musicas deles me fazem bem.</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps" style="font-family: inherit;">Vou deixar que vocês confiram e tirem conclusõe sozinhos.</span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<b><span class="" id="result_box" lang="pt"><span class="hps" style="font-family: inherit;"> Radioactive:</span></span></b></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/eu-xFvLaE68?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b><br /></b>
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Demons</b>:</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/81bU2ls3V6M?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: inherit;">It's Time:</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b> </b>
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://0.gvt0.com/vi/sENM2wA_FTg/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/sENM2wA_FTg&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/sENM2wA_FTg&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Pra conhecer mais músicas vejam a lista de reprodução das melhores: </span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=sENM2wA_FTg&feature=list_other&playnext=1&list=ALHTd1VmZQRNqnFkD8uLCT3AGoI-dWhPJ8" style="font-family: inherit;" target="_blank"><b>AQUI</b></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"> </span></span><span style="color: #666666; font-family: inherit;"> Beijos beijos e até um dia</span><span style="font-family: inherit;"> </span><span style="color: #666666; font-family: inherit;">;)</span></div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Ftheaudioperv.com%2Fwp-content%2Fuploads%2F2012%2F08%2Fimaginedragons.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjDfcM4zURmYN6QbXeDcnU6FXxwJH2lM_SR0U2yg1sDFGgx6ROi-L7v1HJPJnxW5h72Igfo0YJpNVcMnYVARkhcH-HEoXvno3dbArBe4qhg650pwlYX2ws1bGoFUYRtxEsamVrUuHgRziuCtTNwmrJXKrI59pzsV6kIc-03y45JArncxqPb" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F402productions.com%2Freviews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2012%2F08%2FNight-Visions-Album-Cover-Cropped.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiMz5XfflDhJNVb5mvGbUbiu2rSG_wgPCc4oEUkDvDPxP1unrid_WpqPGUs_iQkkWw3VUWg3BiFEP94Xm4j0BYHKl2MqskWXaIKx_QvJUXrYgWka5H7i-XfMPE-F8eLmvYQyo3l8NYlKfgAzVvQPYH5zR_azu8SEIW5jLr4J4G0a_CFmSp9qQrELtpbTlXUdHRFDqZpPDci-ezu9oFtO8hJ7CM" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fa1.ec-images.myspacecdn.com%2Fimages02%2F143%2F183322488dcf4ecbab901b956604d6ba%2Fl.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEivZ8TkhpJqUSZ7_ekd7RPcS5v9lrcHAmGdF8hjB6Ujl4Btqi1GYkT8tV-uHs5gR6KMue28PVDT-KyvshpMvNTPHdgi3oLwX_PHSRNZ9Lg2v1y8DirE8qNt1Xj8P7kPtAB1c4Q5sTwZ1dom4aPzgzAJcVDFffVhi0sa5k5wKfmqFFWsWq9O2awSjCLoTcTZqjnkYQp02JA" -->Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7483023470973409392.post-10284674266927093972012-09-03T18:54:00.000-03:002014-10-31T10:22:45.091-02:00[Resenha] Cinquenta Tons de Cinza<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAnw_EyZMGFmpW4xo_VbhClFDhmdz6LusDVXibO2TWfwdV0lkA9cnIBZO1voYy1jNStn0DkF-vx5jG9ul4HkrFRtQI6pUjvH1F0_qTQ6bylwr-N8PBF132M5UWY9MHfE-89NA3I3iCE33p/s1600/cinquenta-tons-de-cinza.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAnw_EyZMGFmpW4xo_VbhClFDhmdz6LusDVXibO2TWfwdV0lkA9cnIBZO1voYy1jNStn0DkF-vx5jG9ul4HkrFRtQI6pUjvH1F0_qTQ6bylwr-N8PBF132M5UWY9MHfE-89NA3I3iCE33p/s1600/cinquenta-tons-de-cinza.jpg" height="320" width="222" /></a><span style="color: #073763; font-family: inherit;">"As palavras parecem um dispositivo incendiário. Meu sangue arde. Ele se abaixa e beija minha boca delicadamente"</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Nome oficial:</b> Fifty Shades of Grey</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Editora:</b> Intrínseca</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Autor:</b> Erika Leonard James</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><b>Sinopse:</b> Quando Anastasia Steele entrevista o jovem empresário Christian Grey,
descobre nele um homem atraente, brilhante e profundamente dominador.
Ingênua e inocente, Ana se surpreende ao perceber que, a despeito da
enigmática reserva de Grey, está desesperadamente atraída por ele.
Incapaz de resistir à beleza discreta, à timidez e ao espírito
independente de Ana, Grey admite que também a deseja - mas em seus
próprios termos. Quando eles embarcam num apaixonado e sensual
caso de amor, Ana não só descobre mais sobre seus próprios desejos, como
também sobre os segredos obscuros que Grey tenta manter escondidos...</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #073763; font-family: inherit;"><b>Bondage, Disciplina, Dominação, Submissão, Sadismo e Masoquismo</b></span><br />
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: left;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PT-BR</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div style="text-align: left;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabela normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Admito que comecei a ler o livro
por causa do estardalhaço que tem causado. Sim, me julguem por querer ler a
lista de mais vendidos da Veja... E, logo apareceu a oportunidade. Fui com sede
ao pote e engasguei... Estou até sem jeito de fazer a resenha do livro de tão
desgastante que foi. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Não, não gostei. Julguem-me de novo. Mas submissão definitivamente não é minha praia.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ana
leva uma vidinha pacata sem nunca ter namorado ou se apaixonado enquanto Mr. Grey é um
jovem de 28 anos, muito rico, que tem um sucesso desmedido nos negócios. O livro
conta a história de amor entre eles que, fora todas algumas peculiaridades, é
bem clichê. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">De personalidade vazia e opiniões
muito “senso comum” Anastasia não me cativou. Sou fã de personagens cheias de
opinião e que me acrescentem idéias novas. Infelizmente, não foi o que
aconteceu em relação à Ana. Christian, no entanto, é o típico cara arrogante
com passado conturbado que deu muita sorte.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Tudo começa quando certo dia Ana
vai entrevistar Grey pra uma matéria do jornal da faculdade e, desastrada como
só ela, acaba chamando a atenção de Christian, que, não se apaixona, mas se
sente atraído por Ana de uma forma diferente. É a tal da tensão sexual.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #073763; font-family: inherit;">E o livro começa basicamente
assim. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #073763; font-family: inherit;">E continua assim.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #073763; font-family: inherit;">E termina assim! </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Mas, claro, com um despejo de
sadomasoquismo que deixa as coisas um pouquinho mais interessantes. Sim, foi um
eufemismo. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">A autora descreve cada
detalhezinho sórdido e todas as sensações Ana experimenta, o que algumas vezes
é excitante, não vou negar. Dá muito bem pra ler só as partes eróticas e
ignorar o resto... Li um trechinho de uma resenha por ai (não me lembro mais em
qual site, sinto muito Sr./Sra. Autor [a]) que dizia: “Quem já leu minhas
resenhas sabe que eu gosto muito de falar sobre a química do casal. Considero
este um ponto crucial em um romance romântico. Christian e Ana têm química sim.
Sexual. Eles fodem.” E, esse é um grande ponto positivo já que falamos de BDMS. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mas depois enjoa... Bom, eu enjôo... É
repetitivo. Parece algo extremamente mecânico e idealizado. Porém, como todo
conhecimento é válido, terei que consentir que saber um pouquinho mais de sadomasô
foi interessante.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Voltando às personagens:
Christian tem uma mania de super proteção e controle exarcebadamente irritante,
outra de querer dar presentes caros a qual Ana vai resistir e ainda uma
terceira mania insuportável de se chatear com perguntas e toques, tipo Edward
Cullen, sabe? A diferença é que ele tem um contrato que lhe permite fazer isso.
A Srta Steel, aaah... Ana é sonsa, desastrada, fica toda boba com o olhar de
Gray, morrendo de vontade de saber mais sobre o passado do homem, mas morre de
medo de embarcar nesse romance com tantas excentricidades, tipo Bella Swan,
sabe? A diferença é que ela é bem mais assanhada (estranho escrever essa palavra...
hm).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Detesto comparações, mas, a
história se assemelhava tanto com Crepúsculo que não dava pra ignorar. Algumas
cenas pareciam ter sido parafraseadas! Sei que isso não é motivo pra
descriminar o livro, mas me causou certa repugnância. Passava cada capítulo
esperando que Grey virasse e dissesse: “oi, meu nome é Edward Cullen, eu sou
vampiro sadô, tenho muita vontade de te machucar, mas não vou fazê-lo porque
você mexe comigo.” Inconformada com isto fui pesquisar e descobri que o livro
era, originalmente, uma fanfic! </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Sim! Uma fanfic como qualquer
outra que escrevemos por ai. A diferença é que a autora se sobressaiu, fez
sucesso na rede e foi disputada por várias editoras. Ela mudou um pouco o
enredo e as personagens pra adaptá-las à série, daí um possível motivo para os
personagens não muito desenvolvidos (supõe-se que, em uma fanfic, já se conheça
a mente e personalidade delas).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Chegamos à autora e, quanto à
forma que E. L. James escreve, sinceramente não é a minha preferida. Que coisa
não?! Falando sério, não é estimulante. A repetição é característica da
narrativa. O tempo inteiro uma idéia é retomada, assim como os sentimentos de
Ana por Christian. Aquela noção de “eu sou apaixonada e ele não quer nada
comigo” fica à espreita de cada linha do livro. Houve um momento em que as
páginas passavam no modo automático, sabe? Aquele em que você nem precisa ler,
rolar os olhos já te dá noção do que aconteceu.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Outro ponto negativo são as palavras de baixo
calão. Entendo toda essa coisa de sexo sujo precisa de palavras fortes, mas o
“puta merda” que Anastasia diz em quase todas as páginas cansa... Parece que
ela está sempre impressionada!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">O final do livro foi o que mais
me surpreendeu. Não darei spoilers, mas achava que fosse terminar diferente...
Não que isso seja uma coisa ruim. Enfim, como toda série, Cinquenta Tons de
Cinza deixa aquele final vago pra te estimular a ler o próximo. Aposto que
lerei Cinquenta Tons Mais Escuro, mas pelo simples fato de poder dar minha
opinião. Ainda tenho esperança que a sequência me agrade. E, vocês sabem,
esperança de leitor é definitivamente a última que morre.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Aconselho quem gosta de romances
a ler, pode ser mais uma história pra ficar aguardando ansiosamente. Já aqueles
que não têm muita paciência pra vai/não vai, como eu, avaliem bem se vão mesmo
gastar tempo e dinheiro com o livro.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Só uma dica pequenininha pra
vocês: literatura erótica pode ser uma experiência interessante e talvez valha
a pena conhecer. Pensem nisso :D</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Espero que tenham gostado. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: #666666; font-family: inherit;">Beijos beijos e até um dia em breve.</span><span style="font-family: inherit; text-align: right;"> </span></div>
</div>
Julianahttp://www.blogger.com/profile/13159565487790725846noreply@blogger.com2